εθιμο

Η λέξη Τσικνοπέμπτη προέρχεται από την λέξη «τσίκνα» (η μυρωδιά του ψημένου κρέατος) και από την λέξη «Πέμπτη». Η προέλευση αυτού του παράξενου εθίμου χάνεται στα βάθη του χρόνου. Ωστόσο, φαίνεται να συνδέεται με τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων. Θεωρούσαν το φαγοπότι και το γλέντι ιεροτελεστία για την καλή ευφορία της γης την άνοιξη.

Το έθιμο του Νιότριτου (όπως ονομάζεται η Τρίτη της διακαινησίμου στη Χιώτικη διάλεκτο) γίνεται κάθε χρόνο στα απομακρυσμένα χωριά της Αμανής στη Βόρεια Χίο.

Σύμφωνα με το έθιμο οι κάτοικοι των τριών χωριών (Λεπτόποδα, Κέραμος, Εγρηγόρος) έπαιρναν τις εικόνες από τις χωριοεκκλησιές και τις μετέφεραν στα Αγιάσματα, επίνειο των τριών αυτών χωριών.

Σήμερα Μεγάλη  Παρασκευή οι εκκλησίες, πλημμυρίζουν από πιστούς που σπεύδουν να παρακολουθήσουν την τελετή της Αποκαθήλωσης του Κυρίου και την περιφορά του νεκρού Ιησού σε κατάλευκο σεντόνι.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στην Κέρκυρα είναι η περιφορά των Επιταφίων στα γραφικά σοκάκια και τις πλατείες της πόλης, ξεκινά στις 12.30 το μεσημέρι και διαρκεί μέχρι και τις 10.00 το βράδυ, οπότε και πραγματοποιείται η περιφορά του Επιταφίου της Μητρόπολης.

Κάθε χρόνο την 1η Απριλίου αναβιώνει το έθιμο με τα αθώα ψέματα. Πρόκειται για μία παιγνιώδη συνήθεια των ανθρώπων, με παγκόσμια διάσταση. Το έθιμο έλκει την καταγωγή του από τη Δύση και οι ρίζες του ανιχνεύονται στους αρχαίους Κέλτες, οι οποίοι συνήθισαν την Πρωταπριλιά που καλυτέρευε ο καιρός να βγαίνουν για ψάρεμα. Τις περισσότερες φορές γύριζαν με άδεια χέρια, αλλά οι ψεύτικες ιστορίες τους για μεγάλα ψάρια έδιναν κι έπαιρναν.