εθιμο

Ένα έθιμο με πανάρχαιες ρίζες αναβιώνει κάθε χρόνο στην Ελευσίνα, την παραμονή των  Εισοδίων της Θεοτόκου στον ιερό τόπο των Ελευσίνιων Μυστηρίων, όπου από τη Μυκηναϊκή Εποχή έως το τέλος του 4ου αι. μ.Χ. λατρευόταν συνεχώς η θεά Δήμητρα, θεά της ανανέωσης της φύσης και της βλάστησης των σιτηρών.

Πρόκειται για το έθιμο με τα πολυσπόρια, που πραγματοποιείται στις 20 Νοεμβρίου, στο μεταβυζαντινό εκκλησάκι της Παναγίας Μεσοσπορίτισσας.

Την παραμονή του Αϊ-Γιαννιού στις 23 Ιουνίου , οι ανύπαντρες κοπέλες μαζεύονται σε ένα από τα σπίτια του χωριού, όπου αναθέτουν σε κάποια ή σε κάποιες από αυτές να φέρουν από το πηγάδι ή την πηγή το «αμίλητο νερό». Επιστρέφοντας στο σπίτι όπου τελείται ο κλήδονας, το νερό μπαίνει σε πήλινο δοχείο, την υδροφόρο, στο οποίο η κάθε κοπέλα ρίχνει ένα αντικείμενο (μήλο πράσινο ή κόκκινο, κόσμημα, κλειδί κ.α.), το λεγόμενο ριζικάρι.

ΠΡΕΒΕΖΑ. Αναβίωσε και φέτος στον Αγιο Θωμά της Πρέβεζας το έθιμο με τους καβαλάρηδες και την εικόνα του Αη Γιώργη, ανέφερε ο φωτορεπόρτερ της Ευρωκίνηση, κ. Γιώργος Ευσταθίου

Την Κυριακή του Πάσχα και μετά το τέλος του Εσπερινού οι καβαλάρηδες παρατάχθηκαν έξω από την εκκλησία και ο ιερέας τους παρέδωσε την εικόνα του Αγίου Γεωργίου που ήταν στολισμένη με λουλούδια.

«Το σπάσιμο της στάμνας» πραγματοποιείται με την πρώτη Ανάσταση, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, τότε που ο ιερέας λέει το «Χριστός Ανέστη» και οι χριστιανοί σπάνε πήλινα αγγεία ή κάνουν με ότι μπορούν θόρυβο για να διώξουν το κακό.