-Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο γέροντας.
-Και ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύεις κι αυτό;
-Και βέβαια, το πιστεύω.
-Και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;
Eπίσημη Δοξολογία τελέστηκε σήμερα επί του εορτασμού της επετείου του Ιστορικού Έπους του 1940, στον πάνσεπτο ναό του Πρωτάτου, παρουσία του πολιτικού Διοικητού του Αγίου Όρους Αρίστου Κασμίρογλου, των μελών της Ιεράς Επιστασίας, των αντιπροσώπων των Ιερών Μονών, των τοπικών αρχών και ευλαβών προσκυνητών, όπου ανέπεμψαν και επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως των ηρωϊκώς αγωνισαμένων και ενδόξως πεσόντων κατά τον εν Βορείω Ηπείρω πολέμω του 1940.
Η ιστορία έχει ως εξής. Ο π. Μελχισεδέκ πριν πάρει το μεγάλο σχήμα, λεγόταν ηγούμενος Μιχαήλ και όπως όλοι οι ιερείς λειτουργούσε στο μοναστήρι. Ήταν ξυλουργός, ικανός και επιμελής.
Ιερή εικόνα, που απεικονίζει το πρόσωπο της Παναγίας να στρέφεται τρυφερά προς τον Υιό Της, ο οποίος βρίσκεται σε όρθια θέση και ευλογεί. Γνωστή και ως «Θεοτόκος του Καζάν» ή «Η Μαύρη Παρθένος του Καζάν», κατέχει περίοπτη θέση στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Η συγκλονιστική διήγηση του θαύματος της μυρόβλησης του Αγίου Δημητρίου, ανήκει στον τότε διάκονο του Ναού και σημερινό Εφημέριος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Σαράντα Εκκλησιών Θεσσαλονίκης, π. Χρήστο Κότιο.
