Ο περίτεχνος στολισμός του Σταυρού στα Ανώγεια Ρεθύμνου έστειλε και φέτος το μήνυμα για οικουμενική γαλήνη και συμπόρευση των ανθρώπων.
Το ανθοστόλισμα πραγματοποιούν γυναίκες και κοπέλες του χωριού σε κλίμα λίγες ώρες πριν την αποκαθήλωση, όπου με μοναδικό τρόπο δημιουργούν "ευωδιαστά" καλλιτεχνήματα.
Στο ενετικό λιμάνι του Ηρακλείου τελέσθηκε λίγο μετά τις 11:00 ο καθαγιασμός των υδάτων και κατάδυση του Τιμίου Σταυρού για την εορτή των Θεοφανείων. Προηγήθηκε η πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά.
Με μεγαλοπρέπεια και μέσα σε κλίμα κατάνυξης εορτάστηκαν τα Θεοφάνεια σε όλη την Ελλάδα. Ωστόσο, δεν έλειψαν και τα απρόοπτα, με τον κόσμο που παρακολούθησε τη θρησκευτική τελετή στα Τρίκαλα να αποχωρεί με… πικρή γεύση.
Μπροστά από το Δημοτικό Θεάτρου Πειραιώς, θα πραγματοποιηθεί στις 20 Μαίου, το απόγευμα η υποδοχή πιστού αντιγράφου του Σταυρού του Μ. Κωνσταντίνου με τεμάχιο Τιμίου Ξύλου από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Όρους τον οποίο θα κομίσει ο Καθηγούμενος της Μονής Γέροντας Εφραίμ.
Περίπου 2000 χρόνια μετά, το Ακάνθινο Στεφάνι, το Τίμιο Ξύλο και η Χλαμύδα υπάρχουν ακόμη, για να μας θυμίζουν το Γολγοθά, τον πόνο, την αδικία και κατ΄ επέκταση την Ανάσταση, την ελπίδα, τη δύναμη.
Κυριακή Γ’ των Νηστειών (της Σταυροπροσκυνήσεως), Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μκ. η΄ 34 – θ΄1
Πρωτότυπο Κείμενο
Σοκ προκαλεί η κίνηση της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, να μην προσκυνήσει τον σταυρό στην Μητρόπολη Αθηνών, αφού απέφυγε επιμελώς να πλησιάσει τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, τηρώντας τις... κοινωνικές αποστάσεις.
Δεν είναι ρόλος της Εκκλησίας να δημιουργεί ενοχές στους ανθρώπους και να τους εκφοβίζει με τιμωρίες. Η Εκκλησία ελευθερώνει τους ανθρώπους από τον φόβο προσφέροντας την εν Χριστώ χαρά. Η εμμονή κάποιων «εκκλησιαστικών ανθρώπων» να προβάλουν τον φόβο της αμαρτίας δεν οδηγεί τους ανθρώπους μακρυά από την αμαρτία. Αντιθέτως τους οδηγεί σε μια ενοχική προσέγγιση της ίδιας της ζωής, η οποία -να μου επιτραπεί να πω- είναι μια ύβρις προς τον Θεό.
Τί τώρα είναι ο Σταυρός; Φυσικά σαν πράγμα ο Σταυρός είναι το σύμβολο αυτό το όποιο κατέχομε. Δεν είναι όμως ένα σύμβολο το όποιο μπορεί κανείς να δημιουργήση. Σημασία έχει η δύναμη η οποία επικάθηται σ’ αυτό το σύμβολο. Αύτη η δύναμη είναι εκείνη μέσω της οποίας ο Θεός Λόγος «ήνωσε τα διεστώτα είς έν» και επανέφερεν, όπως είπα, σε ισορροπία την «στασιάσασαν φύσιν, την ύποταγείσαν είς την φθοράν».
Περίπου 2000 χρόνια μετά, το Ακάνθινο Στεφάνι, το Τίμιο Ξύλο και η Χλαμύδα υπάρχουν ακόμη, για να μας θυμίζουν το Γολγοθά, τον πόνο, την αδικία και κατ΄ επέκταση την Ανάσταση, την ελπίδα, τη δύναμη.
