Τα πάντα θα τελειώσουν μια μέρα - η ζωή, η Γη, ο Ήλιος και ο Γαλαξίας μας. Οι αστρονόμοι αναμένουν ότι θα τελειώσει σε τέσσερα έως πέντε δισεκατομμύρια χρόνια, όταν συγκρουστεί με τη γειτονική του Ανδρομέδα.
Ο Λάζαρος, ο επονομαζόμενος Δίκαιος και Τετραήμερος, ήταν αδελφός της Μάρθας και της Μαρία, με τις οποίες ζούσε στη Βηθανία, κοντά στα Ιεροσόλυμα. Στο σπίτι τους είχε φιλοξενηθεί επανειλημμένα ο Χριστός, όταν περνούσε από την περιοχή, με κατεύθυνση προς την Ιερουσαλήμ.
«Η σύγκριση της ζωής μας με τη ζωή των άλλων είναι ο κλέφτης της χαράς», σημειώνει ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.
Έτοιμος να επιστρέψει στη Μυτιλήνη, είναι ο 17χρονος Ταξιάρχης, ο οποίος νοσηλευόταν σε βαριά κατάσταση σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας μετά από τροχαίο, χωρίς ελπίδα επιβίωσης.
«Οι αγράμματοι και απλοί άνθρωποι θεωρούν γελοίους τους (καλούς) Λόγους και δεν θέλουν να τους ακούνε, γιατί ελέγχεται η αμορφωσιά τους και θέλουν να είναι όλοι όμοιοί τους.
Το ίδιο και όσοι ζουν ακόλαστη ζωή και δεν έχουν χαλινάρι στους τρόπους τους. Προσπαθούν όλοι να είναι χειρότεροι απ΄αυτούς, νομίζοντας πως θα πετύχουν να μείνουν ακατηγόρητοι εξαιτίας της πολλής κακίας γύρω τους.
“Όταν βρεις τον Χριστό, σου αρκεί, δεν θέλεις τίποτε άλλο, ησυχάζεις. Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού, όπου υπάρχει ο Χριστός.
Ζεις στα άστρα, στο άπειρο, στον ουρανό με τους αγγέλους, με τους αγίους, στη γη με τους ανθρώπους, με τα φυτά, με τα ζώα, με όλους, με όλα. Όπου υπάρχει η αγάπη στον Χριστό, εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία, ούτε αρρώστια, ούτε πίεση, ούτε άγχος, ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση.
Αββά Κασσιανού
O νεομάρτυς Ευγένιος Ροντιόνωφ ήταν στρατιώτης στον πρώτο πόλεμο της Τσετσενίας επί επαράτου Γέλτσιν. Συνελήφθη από τσετσένους αντάρτες, βασανίστηκε,σφάχτηκε σαν αρνί και αποκεφαλίστηκε όταν αρνήθηκε να γίνει μουσουλμάνος και να πολεμήσει εναντίον της Ρωσίας, όπως είπε ο ίδιος ο δήμιος στη μητέρα του.
Έχουμε μάθει: Να ανάβουμε κεριά και κάνουμε αμβλώσεις.
Να αγιάζουμε τα σπίτια μας και να καταστρέφουμε τις οικογένειές μας.
Να χτίσουμε εκκλησίες και να ζούμε σε πορνεία.
Να φτιάχνουμε εικόνες και να παραμένουμε κουφοί στην ατυχία κάποιου άλλου.
Να πηγαίνουμε στους ναούς και να τυραννάμε το σπίτι μας.
Κάποια γυναίκα βγήκε από το σπαραλιασμένο αυτοκίνητό της και φώναζε: «Θαύμα! Θαύμα!» Είμαι ζωντανή!
Πήρε να αγκαλιάζει όποιον έβρισκε μπροστά της και να ευχαριστεί συνεχώς.
«Θαύμα!» έλεγε και ξανάλεγε…
