Αυτός ο τσοµπάνος, που πήγε στον Παράδεισο, τον λέγανε Μαυρογένη, γιατί είχε µαύρα γένια και ζούσε µέ την γυναίκα του απ' τον κόσμο µακρυά, µέ τα ζωντανά του και δεν κατέβαινε στο χωριό, παρά µονάχα για να πουλήσει τα τυριά του και να ψουνίση τα χρειαζούµενα, ξεκίνησε να λέει ό Προκόπης.
Και ποιος είναι ο Παράδεισος; «Ο Χριστός», έλεγε ο Γέροντας. «Όταν αγαπάς τον Χριστό, τότε παρ’ όλη την αίσθηση της αμαρτωλότητος και των αδυναμιών σου έχεις τη βεβαιότητα ότι ξεπέρασες το θάνατο, γιατί βρίσκεσαι στην κοινωνία της αγάπης του Χριστού.
Και να μας αξιώσει ο Θεός να δούμε το Πρόσωπο του Κυρίου και απ’ εδώ στη γη και απ’ εκεί, όπου θα πάμε».
Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Το παρακάτω περιστατικό, που καταγράφεται στο εξαιρετικό βιβλίο «Μηνύματα από τον Ουρανό», έκδ. Ι. Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας (Δωρίδα 2005, σελ. 60-61), δύσκολα θα γίνει πιστευτό. Απευθύνεται κυρίως σε πιστούς ανθρώπους και σκοπό έχει να τους δώσει ένα μήνυμα για την ιεραρχία και τις αξίες του ουρανού.
Μεσημέρι. Ρουτίνα. Μια απλή καθημερινή. Τα σπουδαία συμβαίνουν αλλού, όχι εδώ.
Σ’ενα συνηθισμενο σπιτι, μιας συνηθισμενης οικογενειας, σε μια συνηθισμενη ζωη. Τιποτα το ιδιαιτερο. Τιποτα το αξιοπροσεκτο.
Ησυχο το σπιτι, η μητερα κατακοπη με τις δουλειες, με το βλεμμα ανησυχο, με την προσμονη μιας αναπαυσης, να ειναι μακρια απο την δικαιωση της.
Νεα στο σωμα, γρια σχεδον στην ψυχη.
Οι άνθρωποι, που δεν πιστεύουν, οπως προείπε πριν δύο χιλιάδες χρόνια ο Κύριος, ακόμη κι αν αναστηθεί κάποιος από τους νεκρούς, δεν πρόκειται να πιστεύσουν.
Για αυτό τους παρακαλούμε, εάν τύχει να το διαβάσουν, απλά να το προσπεράσουν και να αποφύγουν να το χλευάσουν ή να το αμφισβητήσουν.
Μία κοπέλα, η Άννα, όχι πριν πολλές δεκαετίες, πνίγηκε στην προσπάθειά της να σώσει μία φίλη της από πνιγμό, καθώς κολυμπούσαν στην θάλασσα.
Το παρακάτω περιστατικό, που καταγράφεται στο εξαιρετικό βιβλίο «Μηνύματα από τον Ουρανό», έκδ. Ι. Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας (Δωρίδα 2005, σελ. 60-61), δύσκολα θα γίνει πιστευτό. Απευθύνεται κυρίως σε πιστούς ανθρώπους και σκοπό έχει να τους δώσει ένα μήνυμα για την ιεραρχία και τις αξίες του ουρανού.
Το παρακάτω περιστατικό συνέβη στην Αννέτα Καλτεζά, μετέπειτα Μοναχή Ανθούσα, στην δεκαετία του 1960.
Η Αννέτα είχε αναλάβει και φρόντιζε, με μεγάλες ταλαιπωρίες και εμπόδια, έναν βαριά άρρωστο φυματικό, ονόματι Σωτήρη.
Παρακολουθείστε τί συνέβη την τρίτη μέρα μετά την κοίμηση του Σωτήρη:
«Στο τριήμερο του Σωτήρη και στην πρώτη νύχτα, η Αννέτα είδε σημεία γι’ αυτόν τον άνθρωπό της.
Τί φταίει, Γέροντα, και δεν είμαι πάντοτε ειρηνική;
