λυπη
Πότε λυπάται ο Θεός;
Όταν ο Θεός επισκέπτεται τηv ψυχή μας, θέλει και απαιτεί να τηv βρίσκει σε προσευχή.
Να μη βρίσκει τηv ψυχή μας και τηv διάνοιά μας μετεωριζόμενη.
Αυτό λυπεί τον Θεό.
Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης
Μην τρομάξεις και μην εγκαταλείψεις τον πνευματικό αγώνα
Όσοι πέσαμε, ας πολεμήσουμε προ πάντων τον δαίμονα της λύπης.
Μη τρομάξης όταν πέφτης κάθε ημέρα, και μη εγκαταλείψης τον αγώνα. Αντιθέτως να ίστασαι ανδρείως και οπωσδήποτε να ευλαβηθή την υπομονή σου ο φύλαξ άγγελός σου. Όσο είναι ακόμη πρόσφατο και ζεστό το τραύμα, τόσο και ευκολώτερα θεραπεύεται.
Έχεις νιώσει ποτέ ότι ο Θεός δεν σε λυπήθηκε;
Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που αναφωνούμε «γιατί θεέ μου;» ή «γιατί σε εμένα;» θεωρώντας ότι ο Θεός είναι άδικος ή δε μας λυπάται. Ο Θεός εκεί που δεν το περίμενες και δεν το καταλάβαινες, έκανε την οικονομία του, έκανε τη συγκατάβασή του και δεν σε λυπήθηκε, αλλά άφησε να πονέσεις και να πάθεις κάτι που είναι χειρότερο από έναν πόνο, ακριβώς για να σε ελεήσει.
Άγιος Παΐσιος: «Η χαρά είναι του Χριστού, η λύπη είναι του διαβόλου»
Γιατί λυπᾶσαι, ψυχή μου;
Νά ᾿σαι διωγμένος, ἀδικημένος, παραπεταμένος. Νὰ παλεύεις μὲ τὰ κύματα καταμεσῆς τοῦ ὠκεανοῦ. Καὶ τί κύματα! Καρυδότσουφλο ἡ ψυχή σου. Καὶ νὰ μανιάζει ὁ ἄνεμος· λὲς καὶ σκοπό του τό ᾿βαλε νὰ πνίξει τὴ βαρκούλα σου, νὰ τὴν τσακίσει στὰ ἄγρια τὰ βράχια τῶν ἀλλεπάλληλων κακῶν. «Καὶ νά ᾿σαι μόνος, σκοτεινὸς μέσα στὴ νύχτα καὶ ἀκυβέρνητος σὰν τ᾿ ἄχερο στ᾿ ἁλώνι»1. Καὶ νὰ βυθίζεται ἡ ψυχὴ στὴν ἄβυσσο. Ἀπ᾿ ἄβυσσο σὲ ἄβυσσο κι ἀπὸ βυθὸ σ᾿ ἄλλο βυθὸ νὰ πέφτεις.
Δεν θέλεις, Κύριε, να κλαίω και να λυπάμαι
Όποιος πέφτει στην αμαρτία για δεύτερη φορά, με την ελπίδα της κατοπινής μετάνοιας, αυτός πορεύεται με πανουργία ενώπιον του Θεού.
Τον άνθρωπο αυτόν τον βρίσκει απροσδόκητα ο θάνατος. Κι έτσι δεν φτάνει στον καιρό πού, σύμφωνα με την ελπίδα του, θα μετανοούσε.
Ένας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό:
– Κύριε, δεν έχω φόβο Θεού!
Γιατί λυπᾶσαι, ψυχή μου;
Νά ᾿σαι διωγμένος, ἀδικημένος, παραπεταμένος. Νὰ παλεύεις μὲ τὰ κύματα καταμεσῆς τοῦ ὠκεανοῦ. Καὶ τί κύματα! Καρυδότσουφλο ἡ ψυχή σου. Καὶ νὰ μανιάζει ὁ ἄνεμος· λὲς καὶ σκοπό του τό ᾿βαλε νὰ πνίξει τὴ βαρκούλα σου, νὰ τὴν τσακίσει στὰ ἄγρια τὰ βράχια τῶν ἀλλεπάλληλων κακῶν. «Καὶ νά ᾿σαι μόνος, σκοτεινὸς μέσα στὴ νύχτα καὶ ἀκυβέρνητος σὰν τ᾿ ἄχερο στ᾿ ἁλώνι»1. Καὶ νὰ βυθίζεται ἡ ψυχὴ στὴν ἄβυσσο. Ἀπ᾿ ἄβυσσο σὲ ἄβυσσο κι ἀπὸ βυθὸ σ᾿ ἄλλο βυθὸ νὰ πέφτεις.
Η λύπη φεύγει μόνο αν θέλεις!
Σκοπός μας δεν είναι να σας αλλάξουμε μόνο από την λύπη, αλλά και να σας γεμίσουμε την ψυχή με μόνιμο και διαρκή χαρά, πράγμα που δεν είναι αδύνατον, εάν θέλετε και σεις.
Διότι για να αισθάνεται κανείς χαρά, δεν εξαρτάται από τους φυσικούς νόμους, τους οποίους κανείς δεν μπορεί να καταργήσει ή μεταβάλει, αλλά από την ελεύθερη θέληση του ανθρώπου, η οποία εύκολα μεταβάλλεται…