«Είναι πολύ βαρύ, μετά από όσα έκανε ο Θεός για μας τους ανθρώπους, να πάμε στην κόλαση και να Τον λυπήσουμε. Ο Θεός να φυλάξη, όχι μόνον άνθρωπος αλλά ούτε πουλί να μην πάη στην κόλαση».
Εγώ, Γέροντα, έχω ανάγκη από πολλή ταπείνωση…
– Να πας να αγοράσεις.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πουλούν την ταπείνωση, και μάλιστα δωρεάν, αρκεί να την θέλεις…
– Ποιοι είναι αυτοί, Γέροντα;
– Είναι οι άνθρωποι που, όταν δεν έχουν καλή πνευματική κατάσταση, φέρονται αδιάκριτα και με την συμπεριφορά τους μάς ταπεινώνουν…
Η ταπείνωση δεν αγοράζεται από τον μπακάλη όπως τα ψώνια.
Αγαπώ πολύ την πατρίδα μου και λυπούμαι πολύ που σήμερα τα Ελληνόπουλα ντρέπονται να πουν πως είναι Έλληνες. Η λέξη «Έλληνας» δεν αποδίδει φυλετισμό.
Η λέξη «Έλληνας» αποτελεί φυλετισμό για κάθε άλλον πλην των Ελλήνων. Τώρα όμως δεν είμεθα Έλληνες, είμεθα Ρωμαίοι, είμεθα Βυζαντινοί, είμεθα Θεανθρωπιστές. Ανεβήκαμε πιο ψηλά.
Είναι κρίμα, γιατί σήμερα κατόρθωσε ο διάβολος κι αιχμαλώτισε τις ηγεσίες. Κλαίω την Ελλάδα.
Η ζήλεια δηλητηριάζει την πολλή αγάπη της γυναίκας…
Ο Γέροντας Παϊσιος είπε κάποτε…
«Οι αγνοί λογισμοί εξαγνίζουν την ψυχή μας και αχρηστεύουν τα όπλα του δαίμονος της πορνείας, διότι μέσα στο αγνό σώμα διατηρείται η αγνή ψυχή και στην οποία παραμένει η Θεία Χάρις».
«Τίποτα δεν γίνεται χωρίς την πρόνοια του Θεού, και όπου υπάρχει η πρόνοια του Θεού, σίγουρα αυτό που συμβαίνει, όσο πικρό κι αν είναι, θα φέρει ωφέλεια στην ψυχή»
(Γέρων Παΐσιος).
– Γέροντα, στον δαιμονισμένο των Γαδαρηνών πόσοι δαίμονες κατοικούσαν;
– «Δαιμόνια πολλά», γράφει το Ευαγγέλιο. Γι’ αυτό είπε ο δαιμονισμένος ότι το όνομα του ήταν «λεγεών».
Παλιά, θυμάμαι, πήγαιναν οι γονείς στα χωράφια και πολλές φορές μας άφηναν στην γειτόνισσα να μας προσέχη μαζί με τα παιδιά τα δικά της. Αλλά τότε ήταν ισορροπημένα τα παιδιά.
Μια ματιά έριχνε η γειτόνισσα και έκανε τις δουλειές της και εμείς παίζαμε ήσυχα. Έτσι και ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι παλιά με μια ματιά παρακολουθούσαν τον κόσμο. Σήμερα και ο Χριστός και η Παναγία και οι Άγιοι τον έναν πιάνουν από ΄δω, τον άλλον από ΄κει, γιατί οι άνθρωποι δεν είναι ισορροπημένοι.
Γέροντας Παΐσιος: – Γέροντα, μπορείτε να μας ψάλετε το Μεγαλυνάριο που είχατε γράψει για την Παναγία[1];
– Έλα να το ψάλουμε μαζί. «Εύρες πολλήν Χάριν παρά Θεού, Μήτερ του Δεσπότου, Μεγαλόχαρη, αληθώς, Κεχαριτωμένη, ως Γαβριήλ εβόα, Βασίλισσα Αγγέλων, φρούρει τους δούλους σου».
Να σού πω τώρα και ένα δογματικό: Η Παναγία ήταν Κόρη και Μητέρα, Δούλη και Βασίλισσα, Βασίλισσα όλου του κόσμου.
Άγιος Γέροντας Παΐσιος: “Η ζήλια δηλητηριάζει την πολλή αγάπη της γυναίκας…
-Γέροντα, γιατί το μεγάλο πάθος της ζήλια υπάρχει στις γυναίκες σε μεγαλύτερο βαθμό απ΄ ότι στους άνδρες;
– Επειδή η γυναίκα έχει από την φύση της πολλή καλοσύνη και αγάπη, ο διάβολος πολύ την πολεμάει. Της πετάει την φαρμακερή ζήλεια και της δηλητηριάζει την αγάπη. Και όταν η αγάπη της δηλητηριαστεί και γίνει κακότητα, τότε η γυναίκα από μέλισσα γίνεται σφήκα και ξεπερνά την σκληρότητα του άνδρα.
Το άγχος είναι του διαβόλου. Όταν βλέπετε άγχος, να ξέρετε ότι εκεί έχει βάλει την ουρά του το ταγκαλάκι.
Ο διάβολος δεν πηγαίνει κόντρα. Αν υπάρχη μια τάση, σπρώχνει και αυτός, για να ταλαιπωρήση και να πλανήση τον άνθρωπο. Τον ευαίσθητο λ.χ. τον κάνει υπερευαίσθητο.
