Στις 7 Ιουλίου 1986, μπροστά σε 70.000 θεατές, η Μπαρτσελόνα πικραίνει -ίσως όπως ποτέ ξανά στο παρελθόν- τους οπαδούς της. Πέφτοντας θύμα της μεγαλύτερης έκπληξης στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, χάνει στα πέναλτι, παρά το γεγονός ότι το ματς φιλοξενείται επί ισπανικού εδάφους. Και αντιμετωπίζει μια ομάδα που την γνωρίζουν ελάχιστοι.
Μόλις ξέσπασε η Επανάσταση του 1821, ο Χουρσίτ πασάς, που πολιορκούσε τον Αλή πασά στα Γιάννενα, έστειλε στην Ανατολική Στερεά, ισχυρότατες στρατιωτικές δυνάμεις με επικεφαλής τον Τουρκαλβανό Ομέρ Βρυώνη και τον Κιοσέ Μεχμέτ.
«Για ιδές καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει τώρα π’ ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι»...
Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Αθανάσιου Διάκου, πριν θανατωθεί με βάναυσο τρόπο από τους Τούρκους. Τον είχαν συλλάβει στην Αλαμάνα, όπου με μερικούς άντρες πολέμησε γενναία τον υπεράριθμο οθωμανικό στρατό.
Οι ώρες μέτραγαν αντίστροφα και όλα ήταν έτοιμα για την επιχείρηση που θα συγκλόνιζε τον κόσμο. Το επιτελείο στην Ουάσιγκτον είχε δώσει τις κατευθυντήριες γραμμές και οι ανώτεροι αξιωματικοί τις είχαν μεταδώσει στους υφισταμένους τους.
Η εξάπλωση της πανώλης που σκότωσε τουλάχιστον το ένα τρίτο του πληθυσμού στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, οφειλόταν κυρίως στα παράσιτα των ανθρώπων και όχι στα τρωκτικά. Ενώ η εξάπλωση μιας -έως τώρα άγνωστης αιτιολογίας- επιδημίας που αφάνισε το 80% των Αζτέκων του Μεξικού, οφειλόταν πιθανότατα σε εντερική σαλμονέλα.
Πολλές φορές βλέπουμε την συμβατική ιστορία ή ακόμη και την αρχαιολογία να κάνει λόγο για έλλειψη στοιχείων που δεν επιτρέπουν να υποστηρίξουμε το ένα ή το άλλο που από πολλά διαφορετικά σημεία, κυρίως παράδοση, είναι κατά κάποιο τρόπο καταφανή.
Ο Δαίδαλος είναι ο μεγαλύτερος εφευρέτης στην αρχαία Ελλάδα, ένας πραγματικός πολυτεχνίτης και καλλιτέχνης ταυτόχρονα, όπως υποδηλώνει το όνομα Δαίδαλος που προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα δαιδάλω = εργάζομαι με τέχνη.
