Αυτήν την εικόνα είχε η Αθήνα το 1835. Η λιθογραφία φαντάζει ειδυλλιακή, αλλά όπως μαρτυρούν οι ιστορικοί, η πόλη αντιμετώπιζεπροβλήματα υγιεινής, καθώς οι υποδομές της ήταν στοιχειώδεις.
Τότε λέγεται ότι βγήκε και η έκφραση «με φλόμωσες» που προέρχεται από την παρουσία ενός φυτού. Του φλόμου, ή αλλιώς Verbascum. Στην παλιά Αθήνα που δεν υπήρχε αποχετευτικό δίκτυο, ο φλόμος φύτρωνε στα λιμνάζοντα νερά των δρόμων και δημιουργούσε δυσάρεστη ατμόσφαιρα. Χρειάστηκε οργανωμένο σχέδιο, του τότε δημάρχου Ανάργυρου Πετράκη, ώστε να ανοιχτούν χαντάκια αποστράγγισης και να ξεριζωθούν οι φλόμοι. Έτσι έπαυσαν οι Αθηναίοι να «φλομώνουν» από την αποπνικτική μυρωδιά. Το λουλούδι πάντως είναι ωραίο.
Ο Φλόμος είχε διαδεδομένη εφαρμογή στο ψάρεμα. Οι αλιείς απο τα αρχαία χρόνια συνέλεγαν το φυτό και αφού το επεξεργάζονταν, έριχναν τον φλόμο μέσα στη θάλασσα για να ζαλίσουν ή αλλιώς να «φλομώσουν» τα ψάρια και τα θαλασσινά. Με αυτόν τον τρόπο τα ζάλιζαν και τα έπιαναν πολύ εύκολα. Σήμερα αυτή η πρακτική είναι απαγορευμένη για την προστασία των ευπαθών αλιευμάτω