Στις 15 Μαρτίου 1453, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα για βοήθεια από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, 1000 Κρήτες στρατιώτες ξεκίνησαν από τη Σούδα με 5 καράβια προκειμένου να ενισχύσουν την άμυνα της Πόλης.
Αρχηγός τους ήταν ο Μανούσος Καλλικράτης από τα Σφακιά, ιδιοκτήτης των τριών καραβιών και καπετάνιος του ενός.
Ως μάχη της Ισσού εννοούμε σημαντική μάχη που έδωσε ο Αλέξανδρος Γ' Μακεδών (Μέγας Αλέξανδρος) το 333 π.Χ. στο στενό που διαμορφωνόταν εκείνη την εποχή μεταξύ του όρου Αμανού και του Ισσικού κόλπου, κοντά στις Κιλίκιες πύλες, κατά του Δαρείου Γ' μεγάλου βασιλέα της αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών (των Περσών).
1936. Λίγο πριν φύγει για τους Ολυμπιακούς του Βερολίνου, όπου τιμήθηκε όσο κανένας άλλος, ο Σπύρος Λούης έδωσε μια μοναδική συνέντευξη στο νεαρό τότε ρεπόρτερ των «Αθηναϊκών Νέων» Δημήτρη Ψαθά.
«Έχουν περάσει σαράντα χρόνια από τότε που ο Σπύρος Λούης κέρδισε τον Μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (σ.σ. 1896) και διηγείται τα κατορθώματά του σαν να ήταν χθες:
Ήταν εκείνον τον Οκτώβριο του 1962 που ο πλανήτης έφτασε κοντύτερα στον πυρηνικό πόλεμο από κάθε άλλη φορά.
Κάθε πολίτης που ήθελε να γίνει δικαστής στην αρχαία Αθήνα της κλασικής και ελληνιστικής περιόδου, εφόσον ήταν άνω των 30 ετών, προμηθευόταν μία χάλκινη ή ξύλινη ταυτότητα (=πινάκιον), η οποία έγραφε το όνομά του, το όνομα τού πατέρα του και το δήμο/φυλή που ανήκε, όπως και ένα γράμμα της αλφαβήτου, που αντιστοιχούσε σε ένα από τα 10 δικαστικά σώματα (όσες δηλαδή ήταν και οι αθηναϊκές φυλές).
Μετά τη γέννηση ενός παιδιού, ο πατέρας του είχε τη δυνατότητα να επιλέξει αν θα το αναθρέψει, αν η απόφαση ήταν αρνητική, το εξέθετε τις πρώτες μέρες μετά τη γέννα.
Η φράση «ελευθερία ή θάνατος» είναι εθνικό σύνθημα της Ελλάδας που διαδόθηκε ευρύτερα στον ελλαδικό χώρο κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, οπότε χρησιμοποιήθηκε ως πολεμική ιαχή και αναγραφόταν σε πολεμικές σημαίες του απελευθερωτικού αγώνα.
Η καταστροφή της Σμύρνης ή αλλιώς Μεγάλη Πυρκαγιά της Σμύρνης, (που ειναι οι όροι οι οποιοι χρησιμοποιούνται) αναφέρονται στα γεγονότα της σφαγής του ελληνικού και αρμενικού πληθυσμού της Σμύρνης από τον κεμαλικό στρατό, καθώς και η πυρπόληση της πόλης, που συνέβησαν τον Σεπτέμβριο του 1922.
Το κινηματογραφικό ντοκουμέντο είναι από την 11η Σεπτεμβρίου 1973. Την ημέρα που ο στρατός ανέτρεψε τον Σαλβαδόρ Αλιέντε. Την επιχείρηση συντόνισε ο στρατηγός Αγκούστο Πινοσέτ ,τον οποίο είχε επιλέξει για Αρχηγό ο Αλιέντε λίγους μήνες πριν.
Εκείνη την ημέρα στρατός μαζί με παραστρατιωτικές ομάδες εισέβαλαν στο προεδρικό μέγαρο, έριξαν τον Σαλβαδόρ Αλιέντε και οδήγησαν τη Χιλή στα 17 πιο μαύρα χρόνια της ιστορίας της.
Η απελευθέρωση της Χίου ήταν επεισοδιακή, ακατανόητη κι εξελίχθηκε σε αιματηρή σε μία περίοδο που οι Οθωμανοί, υποχωρούσαν ή παραδίνονταν σε όλα τα μέτωπα.
