Ο διεθνούς φήμης συγγραφέας, Χένρι Μίλερ, ταξίδεψε στην Ελλάδα το 1939. Όταν επισκέφτηκε την Αθήνα, πήγε και τον Εθνικό Κήπο, για τον οποίο έγραψε: «Το πάρκο έχει στιγματίσει τη μνήμη μου όσο κανένα άλλο. Ένα πάρκο πρέπει να γεννά το συναίσθημα που νιώθει κανείς όταν βλέπει ένα πίνακα ή όταν ονειρεύεται ένα μέρος που θα ήθελε να πάει, αλλά δεν το βρίσκει ποτέ».
Ο Κήπος της Αμαλίας
Ο Εθνικός Κήπος δημιουργήθηκε το 1836 από τον Φρειδερίκο Γκαίρτνερ, τον αρχιτέκτονα των ανακτόρων του βασιλιά Όθωνα, δηλαδή της σημερινής Βουλής.
Ο κήπος ήταν η αγαπημένη ασχολία της βασίλισσας Αμαλίας, η οποία έγραφε: «Σήμερα ξεφορτώνουν στον κήπο ωραιότατα φυτά που μου έστειλε η αυτοκράτειρα της Βραζιλίας. Εβδομήντα πέντε αειθαλή δένδρα, θάμνους κ.ά.»
Σε άλλο γράμμα ανέφερε: «Διασκεδάζω πολύ στον κήπο μου. Φυτεύω δάφνες και άλλα φυτά. Μάλιστα προχθές έφθασαν και οι φοίνικες από την Ίο. Ο μεγαλύτερος έχει ύψος είκοσι μέτρα, οι άλλοι δεκαπέντε. (…) Οι φοίνικες που έχω φυτέψει ήδη αναπτύσσονται θαυμάσια και φαντάζομαι πως θα κάνουν τον περίπατό τους οι άνθρωποι ύστερα από 300 χρόνια κάτω από αυτούς».
Οι «κηπουροί» ήταν αρχικά δύο, ο Βαυαρός γεωπόνος Σμάρατ και ο βοηθός του, Σμιτ. Αργότερα το 1845, ανέλαβε ο Γάλλος κηποτέχνης Φρανσουά Λουί Μπαρό. Τα έξοδα του παλατιού για τον κήπο ανέρχονταν στις 50.000 δραχμές ετησίως.
Στο βιβλίο του «Η Σύγχρονη Ελλάδα», ο Γάλλος συγγραφέας Ε. Αμπούτ αναφέρει ότι η τιμή ενός θάμνου ήταν 2 δραχμές, όταν το μέσο ημερομίσθιο των Ελλήνων μόλις που έφτανε τις 2.5 δραχμές. Η αγορά της γης, όμως, είχε γίνει με κρατικά έξοδα. Το ελληνικό κράτος πλήρωσε αδρά για την απαλλοτρίωση των κτημάτων, που ανήκαν σε προσωπικότητες όπως η Δούκισσα της Πλακεντίας και ο Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος.
Τουλάχιστον συμφωνούσαν ότι είναι κήπος
Η ονομασία του κήπου ακολουθούσε τις εναλλαγές της πολιτικής ηγεσίας της χώρας. Όταν δημιουργήθηκε την περίοδο βασιλείας του Όθωνα ονομαζόταν «Βασιλικός Κήπος». Το όνομα άλλαξε σε «Εθνικός Κήπος» το 1927, όταν ψηφίστηκε το νέο Σύνταγμα που καθιέρωνε την Αβασίλευτη Δημοκρατία. Γύρισε πίσω στο «Βασιλικός» με την Παλινόρθωση του 1935. Για τελευταία φορά άλλαξε τη χρονιά της μεταπολίτευσης το 1974, αφού η βασιλική οικογένεια είχε εξοριστεί οριστικά.