“Eάν θέλης, τι ποτε λαβείν και χρείαν αυτού έχης, μη γογγύσης κατά του αδελφού σου, ότι διατί ουκ ενόησε δούναι μοι αυτό αφ’ εαυτού, αλλ’ ειπέ εν παρρησία, μετά απλότητος, ποίησον αγάπην, δος μοι τόδε, ότι χρείαν έχω”.
Ας υποθέσωμε ότι έρχεται κάποιος στο μοναστήρι μας να μονάση και χρειάζεται κάτι. Όλοι έχουν από όλα, μόνον αυτός δεν έχει, δεν λέγει όμως τίποτε. Περιμένει οι άλλοι να του δώσουν αυτό που του λείπει, το απαιτεί μέσα στην ψυχή του.
Αυτό δεν είναι σωστό, λέγει ο αββάς Ησαίας. Μην κρατάς φίδι μέσα στο μυαλό σου. Ό,τι σου χρειάζεται, πήγαινε και πες το στον Γέροντά σου, ώστε να σου το τακτοποιήση ή να σου εξηγήση γιατί δεν σου το έχουν δώσει ακόμη.
Μην έχης την απαίτησι, χωρίς να πης τίποτε, οι άλλοι να σου το δώσουν. Οι σχέσεις σου να αρχίζουν από εκείνο που είναι φανερό στα μάτια των άλλων.
“Εάν λόγος της Γραφής έλθη αναμέσον υμών, ο γινώσκων τον λόγον και ειδώς αυτόν, κατά την δύναμιν αυτού, ενέγκη οπίσω του αδελφού το θέλημα αυτού, και αναπαύση τον αδελφόν αυτού εν χαρά· και ο λόγος ο ζητούμενος πεζός έστι, το ταπεινώσαι εαυτόν τω αδελφώ σου. Ο προσέχων τω κρίματι του βήματος, ου μέλλει παραστήναι, την δύναμιν αυτού ποιεί, ίνα μη φραγή αυτού το στόμα, μη ευρίσκων απολογίαν ειπείν εν τη φρικτή ώρα εκείνη”.
Ενώ κουβεντιάζομε, εάν γίνη λόγος για ένα χωρίο της Αγίας Γραφής και δημιουργηθούν ερωτήματα σχετικά με την έννοιά του, μη νομίσης ότι το ζητούμενο είναι να ερμηνεύσης το χωρίο εσύ, διότι έτσι αποδεικνύεις ότι το ξέρεις και βάζεις τον εαυτό σου μπροστά από τους άλλους.
Η καλύτερη ερμηνεία της Αγίας Γραφής είναι η ταπείνωσις.
Αφού οι άλλοι δεν το ξέρουν ή δεν το θυμούνται ή δεν το καταλαβαίνουν, μη δείχνης ότι το ξέρεις εσύ, διότι οι άλλοι θα νοιώσουν κατώτεροι από σένα. Εσύ σιώπησε.
Θέσε τον εαυτό σου πίσω από τους άλλους και μη λες αμέσως αυτό που σου έρχεται, με την ιδέα ότι θα αναπαύσης τους αδελφούς σου.
Ρώτησέ τους: Μήπως σημαίνει αυτό; μήπως εκείνο; και μέσα από την συζήτησι θα βγη η σωστή απάντησις, οπότε θα χαρή ο αδελφός σου, χωρίς να πληγωθή με το να αποδειχθή η άγνοιά του.
“Και ο λόγος ο ζητούμενος ούτος έστι, το ταπεινώσαι εαυτόν τω αδελφώ σου”. Η απόδειξις ότι ξέρεις την πραγματική ερμηνεία της Γραφής είναι, εάν εσύ ξέρης να ταπεινώνεσαι και να συντρίβεσαι μπροστά στον άλλον.
Πρόσεξε και κάτι ακόμη: Όποιος μιλάει, αποδεικνύει ότι δεν έχει στον νου του το φρικτό βήμα της κρίσεως και, όταν παρουσιασθή εν τη φρικτή εκείνη ώρα, δεν θα μπορή να απολογηθή…
Απόσπασμα Από Το Βιβλίο Του Μακαριστού Αρχιμ. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου, «Λόγοι Ασκητικοί, Ερμηνεία Στον Αββά Ησαΐα», Κεφάλαιο «Περί Εντολών Πιστών Και Οικοδομής Των Θελόντων Μετ’ Ειρήνης Οικήσαι Μετ’ Αλλήλων». Εκδόσεις Ίνδικτος.