Το ακόλουθο γεγονός, εξιστόρισε τον Σεπτέμβριο του 2013, από μια ηλικιωμένη κυρία, η οποία προσκύνησε την Παναγία Βαρνάκοβα μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια της.
Επάνω στην συζήτηση σχετικά με την προστασία της Παναγίας, είπε τα εξής συγκινητικά:
Όπως μας διηγήθηκε η κα Σ.Κ., κάτοικος Καλαμάτας, το 2008, αισθανόταν κρυωμένη, αλλά δεν πήγε στο γιατρό.
Επειδή όμως η κατάστασή της επιδεινώθηκε, αντί να βελτιωθεί, αποφάσισε να πάει. Όταν τον επισκέφθηκε, ΕΙΧΕ ΕΝΤΟΝΗ ΔΥΣΠΝΟΙΑ κι εκείνος της συνέστησε να βγάλει αξονική τομογραφία στους πνεύμονες. Όταν του την πήγε, διαπίστωσε, ότι ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε το δράμα της.
Θα ήθελα να σας γράψω το θαύμα που μου έκανε ο Άγιος Ραφαήλ. Είμαι η Ελένη Χ. από την Αλεξάνδρεια Ημαθείας. Το Νοέμβριο του 2011 μαθαίνω από τον γυναικολόγο μουότι είμαι έγκυος στο δεύτερο παιδάκι μου. Μου είπε ο γιατρός ότι πρέπει να πάω τον άλλο μήνα, δηλαδή τον ∆εκέμβριο, να ακούσουμε την καρδούλα του μωρού.
Περνάει ο καιρός και ήρθε η μέρα που πρέπει να κάνουμε τον υπέρηχο, να ακούσουμε την καρδούλα του μωρού.
Την Κυριακή 8 Νοεμβρίου του 1920 ο Άγιος Νεκτάριος (κατά κόσμον Αναστάσιος Κεφαλάς) άφησε την τελευταία του πνοή στο δωμάτιο 2 του Αρεταίειου νοσοκομείου σε ηλικία 74 ετών, χτυπημένος από τον καρκίνο του προστάτη.
Ο θάλαμος όπου νοσηλεύθηκε, στον πρώτο όροφο του Αρεταιείου νοσοκομείου, στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, στο κέντρο της Αθήνας, έχει μετατραπεί σε τόπο προσκυνήματος για τους πιστούς και βέβαια για το προσωπικό του νοσοκομείου.
Τον Αύγουστο του 2010 ήλθε να προσκυνήσει την Παναγία την Βαρνάκοβα μία ευσεβής ψυχή, η οποία διηγήθηκε για τον πατέρα της τα εξής: «Ο πατέρας μου ήταν ένας απλός άνθρωπος του λαού, καθαρός όμως κατά την ψυχή και πιστός. Πριν χρόνια νοσηλευόταν στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού, στην Αθήνα, διότι έπασχε από πνευμονικό νόσημα και είχε βασανιστική δύσπνοια.
Βρισκόμαστε στο 1904 -λίγο μετά το Πάσχα- και ο Άγιος Νεκτάριος ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Αίγινα, με σκοπό να δει την περιοχή όπου υπάρχει μια εγκαταλελειμμένη μονή, την οποία σκοπεύει να επαναλειτουργήσει. Πρόκειται για την μετέπειτα μονή της Αγίας Τριάδας στην οποία πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Στις 12 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο γιορτάζει ο Άγιος Σπυρίδων ο Θαυματουργός, Επίσκοπος Τριμυθούντος Κύπρου.Το Λείψανο του Αγίου βρίσκεται αδιάφθορο στον ομώνυμο Ναό Κερκύρας. Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
Ο πόνος είναι ένας απρόσμενος και απρόσκλητος επισκέπτης. «Δεν υπάρχει άνθρωπος, ο οποίος ζει αυτή την πρόσκαιρη ζωή χωρίς λύπη. Κι’ αν δεν συμβαίνει αυτό σήμερα, θα συμβεί αύριο· κι’ αν δεν συμβεί αύριο θα έρθει η λύπη στο μέλλον» λέει ο ιερός Χρυσόστομος. Όπως κανείς άνθρωπος δεν είναι αθάνατος, έτσι κανείς δεν είναι χωρίς λύπη. Η διάφορα βρίσκεται στο μέγεθός της. Κάποτε στη διάρκεια της επίγειας ζωής μας θα συναντήσουμε αυτόν τον ενοχλητικό επισκέπτη.
Σύμφωνα με μια παλιά Κυπριακή παράδοση, σε μια περιοδεία του, ο Απόστολος Ανδρέας, πήγε και στην Κύπρο. Το καράβι, που τον μετέφερε στην Αντιόχεια από την Ιόππη, λίγο πριν προσπεράσουν το γνωστό ακρωτήρι του Αποστόλου Ανδρέα και τα νησιά, που είναι γνωστά με το όνομα Κλείδες, αναγκάστηκε να σταματήσει εκεί σ’ ένα μικρό λιμανάκι, γιατί κόπασε ο άνεμος.
Πώς θα μπορούσε η Μεγάλη Σαρακοστή να έχει όχι μια απλή επιφανειακή, αλλά μια αληθινή επίδραση στην ύπαρξή μας; Πώς είναι δυνατόν να εφαρμόσουμε στη ζωή μας τη διδασκαλία της Εκκλησίας σχετικά με τη Μεγάλη Σαρακοστή όπως μας μεταδίδεται κυρίως μέσα από τη λατρεία αυτής της περιόδου;
