Οι άνθρωποι σήμερα υποφέρουν τόσο, επειδή αποφεύγουν την εργασία.
Η άνεση είναι που φέρνει στους ανθρώπους αρρώστιες και ταλαιπωρίες. Την εποχή μας οι ανέσεις μας έκαναν τους ανθρώπους πιο ηλίθιους.
Ενώ η έλλειψη αποφασιστικότητας και η θηλυπρέπεια έφεραν και ένο σωρό ασθένειες.Πόσο υπέφεραν οι ανθρωποι πριν, ενώ επεξεργάζονταν το σιτάρι! Και τι κόπος ήταν αυτός!
Οι εμφανίσεις και οι θαυματουργικές επεμβάσεις της Παναγίας σε όλες τις ορθόδοξες χριστιανικές χώρες είναι κυριολεκτικά αναρίθμητες.
Εικόνες που δακρύζουν, μυροβλύζουν ή αιμορραγούν, θεραπείες, εμφανίσεις σε αγίους, αλλά και σε αλλοθρήσκους, καθώς και σωτηρία ολόκληρων πόλεων από επιδημίες ή επιδρομές βαρβάρων.
Η υπομονή λοιπόν είναι απαραίτητη όπως το αλάτι στο φαγητό. Επειδή δεν υπάρχει άλλος δρόμος να αποκτήσουμε κάτι, να πλουτίσουμε και να βασιλεύσουμε.
Αυτό το δρόμο μας χάραξε ο Χριστός. Και εμείς, αφού Τον αγαπάμε, πρέπει χάρη στην αγάπη Του να Τον ακολουθήσουμε.
Αν και είναι πικρός ο άψινθος, καθαρίζει όμως το αίμα και υγιαίνει το σώμα μας. Χωρίς πειρασμό δεν αναγνωρίζονται καθαρές ψυχές, δεν γίνεται φανερή η καλοσύνη, δεν εμφανίζεται η υπομονή.
…κατὰ τὴ γνώμη μου εἶναι ἡ ἀσπλαχνία καί ἡ κατάκριση τῶν ἄλλων .
Μπορεῖ νὰ νηστεύεις καί νὰ ἐκκλησιάζεσαι .
Νὰ τηρεῖς τοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ κάνεις πολλὰ ποὺ μυρίζουν λιβάνι.
Γι’ αὐτὸ καί ἀπατοῦν – ξεγελοῦν καί σὲ κάνουν νὰ χάνεις τὸ δρόμο .
Ἐσύ βέβαια , κάνεις πολλά .
Νὰ τὸ ποῦμε αὐτό .
Τὸ ξέρω .
Εὖγε .
Μὰ ἂν δὲν τηρεῖς καὶ τὴν πρώτη ἐντολὴ τὴς ἀγάπης πῶς θὰ ἑνωθεῖς μ’ αὐτὸν πού εἶναι η αγάπη ;
Όταν προσεύχεσαι όπως πρέπει, θα συναντήσεις τέτοια πράγματα, που να σου φαίνεται πως μ’ όλο σου το δίκαιο πρέπει να εξοργιστείς.
Δεν υπάρχει όμως δικαιολογημένος θυμός εις βάρος του διπλανού μας.
Γιατί αν καλοεξετάσεις, θα βρείς πως είναι δυνατό και δίχως θυμό να τακτοποιηθεί μια χαρά το ζήτημα.
Άγιος Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης: Διηγείται ο Γέροντας. Κάποτε διάβαζα το βίο του Άγιου Σεραφείμ του Σαρώφ και στο σημείο που έλεγε ο Άγιος ότι είδε τα σκηνώματα του Παραδείσου, «εν τη οικία του Πατρός μου πολλαί μοναί εισί», τότε λέω πώς να είναι άραγε Θεέ μου, αυτές οι Μονές;
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός: Μεγάλη και φοβερή είναι αυτή η εντολή του Χριστού. Όλοι μας, αρχίζοντας από μένα, συνεχώς κρίνουμε και κατακρίνουμε ο ένας τον άλλον και γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο στη Φοβερά Κρίση του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού.
Θα μας κρίνει Αυτός διότι και εμείς κρίνουμε τους άλλους, ψάχνουμε να βρούμε στον πλησίον μας το παραμικρό σφάλμα ενώ τις δικές μας αμαρτίες δεν τις βλέπουμε και ούτε θέλουμε να τις σκεφτόμαστε.
Σ’ ένα χωριό της Χαλκιδικής περνούσε ο πατήρ Ησύχιος με το λείψανο της Αγίας Άννης και στην αυλή ενός σπιτιού είδε μια γυναίκα που έκλαιγε και τραβούσε τα μαλλιά της για το αλογάκι της που, εκείνη την στιγμή, ήταν κατά γης και άφριζε.
–Τι έχει χριστιανή μου το αλογάκι σου;
–Αχ, Πάτερ μου, θα ψοφήσει! Μου το είπε ο κτηνίατρος και δεν έχω άλλο, η καημένη!
