Η Θεία Λειτουργία δεν είναι μάζεμα ανθρώπων σ’ ένα στενό πρόγραμμα, σχέδιο, αντίληψη, απασχόληση ή αποστολή. Λειτουργία είναι ελευθερία του ανθρώπου «η Χριστός ημάς ηλευθέρωσεν» (Γαλ. 5,1 ).
Γι’ αυτό παρακαλούμε το θέλημα του Θεού να γίνη στη ζωή του καθενός. Το Χριστό να έχη ο καθένας συνοδοιπόρο, σύμπλοο, «συγκοιταζόμενον και συνανιστάμενον, καταγλυκαίνοντα τη ζωή του».
Αυτό έδειξε ό Θεός σ΄ έναν μοναχό….
Είχε διακόνημα να καθαρίζει τον πρόναο του καθολικού της Μονής.
Ένας άλλος νεαρός μοναχός σκούπιζε τον χώρο από την Ωραία Πύλη μέχρι την πύλη της Εκκλησίας. Την ίδια ώρα γινόταν ή λειτουργία.
Προσευχόταν λοιπόν για τον εαυτό του, όπως μπορούσε, με την απλότητα της καρδιάς του.
Ξαφνικά στρέφει το βλέμμα του προς τα άνω και βλέπει τον ουρανό ανοιχτό και μια Αγία Τράπεζα.
Συγκλονιστική η προσπάθεια του πανεπιστημίου Στράντφορντ να μεταφέρει την αίσθηση της Θείας Λειτουργίας μέσα την Αγιά Σοφιά, στην οποία έχει να ακουστεί η Θεία Λειτουργία πάνω από 600 χρόνια.
Το διάσημο πανεπιστήμιο, σε συνεργασία με την χορωδία Καπέλα Ρομάνα, χρησιμοποίησαν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία ώστε να αντιγράψουν την εμπειρία του να βρίσκεται κάποιος μέσα στην Αγία Σοφία σχεδόν 600 χρόνια μετά την τελευταία φορά που ακούστηκε η Θεία λειτουργία στο εσωτερικό της.
Με λαμπρότητα εορτάσθηκε η κατά Σάρκα Γέννησις του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού στο Μητροπολιτικό Ναό Αγ. Αναργύρων Νέας Ιωνίας.
H θεία Λειτουργία ως η κεντρική πράξη ενός ζωντανού οργανισμού, της εκκλησίας, δέχτηκε πολλές τροποποιήσεις κατά τη δισχιλιετή πορεία της. Μια απ’ αυτές είναι της «μικρής εισόδου». Μέχρι τον 7ο αιώνα η Λειτουργία άρχιζε με την είσοδο τού Ευαγγελίου στο ναό. Ο ιερέας, ντυμένος τα άμφιά του, έπαιρνε το Ευαγγέλιο από το σκευοφυλάκιο, όπου φυλασσόταν, και το έφερνε, μαζί με το λαό, στο ναό για να το τοποθετήσει στην αγία τράπεζα.
