Μέσα από την κοινότητα των πάντων στο χώρο της Εκκλησίας κατανοείται και το «θαύμα». Μέσα από την ίδια προοπτική που είδαμε παραπάνω. Το θαύμα είναι καλό όχι γιατί θεραπεύει έναν, άλλα γιατί φανερώνει το Θεό σε όλους. Ας το δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά.Στην καθημερινή διάλεκτο η λέξη «θαύμα» σημαίνει κάτι συγκλονιστικό, που καταργεί τους νόμους της φύσης, ανατρέπει τη λογική μέσα στην οποία ζούμε, και μας επιβάλλεται με έναν εντελώς εντυπωσιακό τρόπο.
Εβδομήντα τέσσερα χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου, στην «άκρα στ’ Αστερούσια», κρυμμένη καλά από την κορυφή του Κόφινα και προστατευμένη από μια μαγική – ενίοτε και τρομακτική – διαδρομή είναι η Ιερά Μονή του Κουδουμά.
Πρόκειται για μια από τις παλαιότερες μονές της Κρήτης, με ιστορία που ξεκινά από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να ‘ναι διαφορετικά, αφού ο τόπος της είναι τέτοιος;
Διαβάστε μερικά από τα θαύματα του Αγίου Χαραλάμπους, ανάμεσά τους και την διάσωση των κατοίκων του Πύργου από τρομερή επιδημία πανώλης, το 1860.
Η νόσος αυτή εξαλείφθηκε από τον Άγιο Χαράλαμπο μετά από θερμή προσευχή προς αυτόν και παράκληση.Λένε μάλιστα ότι οι κάτοικοι του Πύργου είδαν καταπληκτικό θέαμα.Ο Άγιος με την ράβδο του έσπρωχνε ένα λευκό σαν βαμβάκι νέφος στον ουρανό μέχρι που το έρριψε στην θάλασσα.
Έχουμε μεγάλο και σκληρό αγώνα
Πρέπει να νικηθούν οι δαίμονες
Και πρέπει να νικήσει ο χριστιανισμός
Η Ελπίδα σας στο Θεό!
Να έχεις πίστη στο Θεό και να κάνεις προσευχή και ο Θεός θα βοηθήσει περισσότερο από δικηγόρους και περισσότερο από ανθρώπους. Του κόσμου τους ανθρώπους να έχεις, άμα ο Θεός δεν θέλει, δεν γίνεται τίποτα.
Σαν πρώτο θαύμα απαλλαγής από τη φοβερή νόσο τού καρκίνου, παραθέτουμε τη γεμάτη περιπέτειες μαρτυρία τού κ. Στέφανου Στεφάνου, συνταξιούχου ναυτικού, που κατοικεί στον Πειραιά και κατάγεται από την Άνδρο. Ο ίδιος μας έγραψε την ιστορία του και εμείς την καταχωρούμε χωρίς καμμία αλλαγή.
Εβδομήντα τέσσερα χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου, στην «άκρα στ’ Αστερούσια», κρυμμένη καλά από την κορυφή του Κόφινα και προστατευμένη από μια μαγική – ενίοτε και τρομακτική – διαδρομή είναι η Ιερά Μονή του Κουδουμά.
Πρόκειται για μια από τις παλαιότερες μονές της Κρήτης, με ιστορία που ξεκινά από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να ‘ναι διαφορετικά, αφού ο τόπος της είναι τέτοιος;
Λίγα Χρόνια μετά τη κοίμησή του, στα 1939, φέρανε στο μοναστήρι ένα δαιμονισμένο. Τον πήγαν στον τάφο του Δεσπότη. Τότες δεν υπήρχε τα εκκλησάκι πάνω από τον τάφο. Κι ο τάφος ήτανε χαμηλός. Το πεύκο μόνο ήταν κοντά. Οι παπάδες λοιπόν μνημονεύανε το δαιμονισμένο και τόνε διαβάζανε πάνω στον τάφο. Τον κρατούσαν δεμένο με αλυσίδες δύο χωροφύλακες και δύο ναύτες. Δεν μπορούσανε να τον κάνουνε καλά. Τους συντάραζε. Χάλαγε ο κόσμος.
«Κάποτε η τηλεόραση έδειχνε τις εκκλησίες στην κατεχόμενη Κύπρο, που οι Τούρκοι τις έχουν μετατρέψει σε σταύλους και αποθήκες. Ρώτησα την γιαγιά, τι λέει ο Κύριος γι’ αυτό.
Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο Κ. Π ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στον Άγιο. Μπήκε στην εκκλησία με πιτζάμες κάτι που έκανε εντύπωση σε όλους. Τον σταμάτησε ένας ιερέας και τον ρώτησε γιατί έκλαιγε τόση ώρα, και γιατί δεν ήταν ντυμένος κανονικά.
«Όχι πάτερ», απάντησε και συνέχισε, «με ξεκούρασε για πολλά χρόνια ο Άγιος, αυτός, ο μεγάλος και θαυματουργός γιατρός που υπηρετείτε.
Το πρωί στον «Ευαγγελισμό» ήρθε η γυναίκα μου να με δει.
