Μια συνταρακτική αληθινή μαρτυρία για μια συγκλονιστική εμφάνιση του Αγίου Εφραίμ.
Ήταν Γενάρης του 1996, Κυριακή ξημερώματα, βλέπω στον ύπνο μου ότι ήμουν σε μια μεγάλη εκκλησία πλούσια σε χρυσό και γεμάτη φώτα και κόσμο μιας και έξω είχε παρέλαση. Μια κοπέλα μου είπε ότι πρέπει να πάμε να προσκυνήσουμε γιατί η μητέρα μιας φίλης μας πέθανε.
Περίμενα στην σειρά και ότι έφτασα μπροστά είδα πως αντί για φέρετρο υπήρχε μία όρθια λάρνακα από γυαλί και μέσα ήταν ένας ψηλός άνδρας, νεαρής ηλικίας μιας και η γενειάδα του ήταν μαύρη, αδύνατος, με άμφια, όπως αυτά που φοράνε οι μητροπολίτες.
Φόραγε ένα μαύρο καπέλο αρχιερατικό με κεντημένο ένα κόκκινο σταυρό πάνω, φαινόταν ολοζώντανος σαν να κοιμάται…
Προσκύνησα απορημένη μιας και περίμενα να δω την μητέρα της φίλης μου, στο τζάμι είδα ένα μικρο χαρτάκι κολλημένο το οποίο έλεγε¨ΕΦΡΑΙΜ¨.
Το επόμενο πρωί ξύπνησα απορημένη μιας και αναρωτιόμουν ποιος ήταν αυτός που είδα, αφού δεν είχα ακούσει ξανά αυτό το όνομα και μου φαινόταν περίεργο.
Ρώτησα την γιαγιά μου εάν υπάρχει Άγιος ή Όσιος Εφραίμ και μου απάντησε με στόμφο ΕΦΡΑΙΜ, βεβαίως και υπάρχει.
Ένιωσα μια ανατριχίλα, για το πως μου εμφανίστηκε, ενώ ούτε καν τον γνωρίζα, ούτε τον μελέτησα πότε.
Τις επόμενες μέρες ρώτησα μια συνάδελφο μου, ή οποία ασχολούνταν έντονα με τα εκκλησιαστικά θέματα και πήγαινε κάθε Κυριακή σε μοναστήρια. Μου είπε που βρισκόταν το λείψανο του Αγίου και άρχισε να μου λέει τα χαρακτηριστικά του και τον βίο του, με μεγάλη έκπληξη διαπίστωσα πως τα χαρακτηριστικά του ήταν ίδια με αυτά που είχα δει στο όνειρό μου. Η συνάδελφος μου τόνισε ότι πρέπει να πάω στο μοναστήρι, άλλα λόγω δουλειάς το αμέλησα.
Μετά από 2 μήνες μια Κυριακή περίμενα το λεωφορείο για να πάω στην γιαγιά μου και σκεφτόμουν ότι αμέλησα να πάω στον Άγιο Εφράιμ, ξαφνικά βλέπω ένα ταξί και το σταματάω για να πάω πιο γρήγορα, με το που μπαίνω μέσα το μάτι μου έπεσε σε μια εικόνα που είχε ο ταξιτζής ενός Αγίου που πρώτη φορά έβλεπα αυτή την εικόνα, άλλα το πρόσωπο μου ήταν γνωστό..
Τον ρώτησα δειλά.. αυτός ο Άγιος εκεί είναι ο Άγιος Εφράιμ; Ο ταξιτζής απάντησε θετικά και άρχιζε να μου λέει πόσο καλός και θαυματουργός είναι ο Άγιος.
Μετά από 1 μήνα και αφού πάλι δεν είχα πάει στο μοναστήρι, τελειώνοντας από την εργασία μου αντί να πάρω το λεωφορείο, όπως έκανα συνήθως προτίμησα να περπατήσω.
Στο δρόμο μου βρήκα μια εκκλησία ή οποία ήταν ανοιχτή μες στο μεσημέρι μιας και μετά θα είχε κάποια κηδεία, εκεί θυμήθηκα πάλι τον Άγιο και στεναχωρήθηκα που το αμέλησα, μπήκα να ανάψω ένα κεράκι..
Μαντέψτε ποιανού την εικόνα είχαν μπροστά και είδα!.. Το Αγίου Εφράιμ! Ε.. αυτό ήταν μετά από λίγες μέρες αξιώθηκα και πήγα στο μοναστήρι..
Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη..η καρδιά μου χτύπαγε σαν τρελή.. Με το που μπήκα στο προάυλιο μια γαλήνη πλημμύρισε την ψυχή μου.
Είχα την μεγάλη τύχη και ευχαριστώ τον Άγιο που κατάφερα και συνάντησα και μίλησα για πρώτη και δυστυχώς τελευταία φορά με την Γερόντισσα Μακαρία, μια καταπληκτική γυναίκα που μόλις τις είπα για τα γεγονότα που μου είχαν συμβεί έκλαιγε αλλά και γέλαγε σαν παιδί.
Χαιρόταν που ο Άγιος μου είχε φανερωθεί, όταν την ρώτησα γιατί σε εμένα αφού δεν τον ήξερα και ότι εγώ είχα μεγάλη αγάπη στην Παναγία, μου απάντησε πως ο Άγιος Εφραίμ είναι ένας από τους αγαπημένους Αγίους της.
Από τότε τον έχω επισκεφτεί πολλές φορές και προσεύχομαι σε αυτόν. Τον ευχαριστώ γιατί πολλές φορές μου έχει εμφανιστεί στον ύπνο μου για να με προειδοποιήσει για κάτι κακό που πλησιάζει…
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το παρακάτω..
Ένα πρωί παίρνω ένα ταξί για να πάω στην δουλειά μου, μέσα είχε μια εικόνα του Αγίου Εφράιμ και πιάσαμε κουβέντα με τον ταξιτζή, ήμουν στεναχωρημένη με κάποια γεγονότα που μου είχαν συμβεί και ξαφνικά αλλάζει η φωνή του ταξιτζή και αρχίζει να μου λέει την ιστορία ενός γνωστού του και κάποιες συμβουλές ακριβώς για το πρόβλημά μου, ενώ εγώ δεν είχα αναφέρει λεπτομέρειες αναφορικά με αυτό. Τον κοίταξα και χαμογέλασα… Βαλτός είσαι του λέω;
Εσύ τα λες ή Ο Άγιος; Και μου απαντάει σοβαρά εκείνη την ώρα » Ο Άγιος «. Κοκάλωσα, το ίδιο έκανε και ο ταξιτζής, του οποίου ο τόνος της φωνής του ξαναέγινε όπως ήταν στην αρχή