Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή ο Άγιος Ευαγγελιστής Λουκάς μας αναφέρει δυο θαύματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, το ένα είναι η θεραπεία μιας αιμορροούσης γυναικός και το δεύτερο ακόμη πιο καταπληκτικό η ανάσταση της θυγατέρας του Ιάειρου.∆ύο περιπτώσεις ξεχωριστές, δύο θαύµατα ξεχωριστά.
Η κ. Αικατερίνη Α., διηγήθηκε στους πατέρες της Μονής του Αγίου Ραφαήλ, το θαύμα που επιτελέστηκε στην μητέρα της Ελευθερία με την παράκληση να το καταγράψουν προς δόξαν του Αγίου Ραφαήλ, αλλά και ως μια έκφραση ταπεινής ευχαριστίας για την ευεργεσία Του.
Η διήγησή της έχει ως εξής:
«Η μητέρα μου, αισθανόταν μεγάλους πόνους στη μέση και στο πόδι για 3 ολόκληρους μήνες. Νομίζοντας ότι ήταν δισκοπάθεια έκανε φυσιοθεραπείες, οστεοπαθητική κ.α. Ο πόνος όμως δεν περνούσε.
Ο Πανιερώτατος μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος σε μια από τις επισκέψεις του στη Μονή Οσίου Δαυίδ, ως αρχιμανδρίτης τότε, ανέφερε μεταξύ άλλων θαυμάτων που επιτελεί ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος σε Κυπρίους αδελφούς μας, τους οποίους αγαπούσε πολύ, και το εξής θαυμαστό:
Η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου, διαιρεμένη σήμερα σε τρία τεμάχια, είναι το μοναδικό λείψανο ή κειμήλιο που σώζεται από την επίγεια ζωή της και φυλάσσεται στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπεδίου.
Κάποιος, κάπου, κάποτε πήγε για επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Επίσκεψη και όχι προσκύνημα!
Σχεδίαζε να παραμείνει στον Άθωνα έξι μέρες, μόλις όμως γνώρισε από κοντά τη μοναστική ζωή των αγιορειτών μοναχών άλλαξε γνώμη και δεν έβλεπε την ώρα να επιστρέψει στον πολιτισμό, όπως ο ίδιος το έθετε και το διαλαλούσε με μεγάλο θράσος…
Το παρακάτω κείμενο είναι ενός αναγνώστη μας, που επιχειρεί να περιγράψει κάτι το απερίγραπτο. Ενα θαύμα που άλλαξε τη ζωή του ίδιου και της οικογένειάς του: «Μου συνέβη κάτι στη ζωή που το μόνο που νομίζω είναι ότι έχω υποχρέωση να κάνω είναι να το φωνάζω όπως λέμε.
Κόνιτσα: Πάνω μονοπάτια του Γράμμου, στο Πληκάτι της Κόνιτσας, η θαυματουργή εικόνας της Παναγιάς δίνει την συνέχεια, από το 1770 έως σήμερα, στη θρησκευτική παράδοση των ακριτών.
«Είναι ζωή η Παναγία. Εάν δεν υπήρχε, το χωριό θα ήταν έρημο». Είναι τα λόγια του ιερέα Μηνά Βασάκου ο οποίος μίλησε στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ψάλλοντας ευχές μπροστά από την θαυματουργή εικόνα.
Τη Λαμπροτρίτη 17-4-2001 τιμήθηκε μέ την επιβεβλημένη λαμπρότητα στήν Ιερά Μονή Αγίου Ραφαήλ Γρίβας η μνήμη των νεοφανών αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης. Στή γιορτή προσήλθαν ο μαθητής Λυκείου Απόστολος Ιω. Γκαζέπης από την Τερπνή Νιγρίτας Ν. Σερρών μέ τη μητέρα του Ευσταθία και άλλους συγχωριανούς, και διηγήθηκε ενώπιον του Μητροπολίτου, των στρατιωτικών Αρχών, του Καθηγουμένου της Μονής και προσκυνητών το συγκλονιστικό προσωπικό θαύμα διασώσεως από δυστύχημα.
Παρακάτω θα διαβάσετε άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα της ζωντανής πίστης μας και της έντονης παρουσίας των Αγίων στη ζωή μας. Ο καρδιολόγος κ. Βασίλειος Καρογιάννης μας εξομολογείται μια συγκλονιστική εμπειρία και ένα μεγάλο θαύμα του μεγάλου Ιατρού Αγίου μας Αγίου Παντελεήμονα.
Στην Λευκωσία της Κύπρου συνέβη το εξής συγκλονιστικό θαύμα με την προσευχή στην Παναγία. Ένα παιδί τεσσάρων ετών δεν είχε μπορέσει ακόμα να μιλήσει.
Οι γονείς του και ιδιαίτερα η γιαγιά έκαναν θερμές προσευχές στην Παναγία τη Φανερωμένη της Λευκωσίας και την παρακαλούσαν να θεραπεύσει το παιδί.
