Ένα Καντήλι τοποθετείται επίσης στο εικονοστάσι του σπιτιού και ανάβεται κάθε μέρα, σύμφωνα με την ορθόδοξο παράδοση.
Η λέξη καντήλι προέρχεται από τη λατινική candela=κερί. Στη χριστιανική Εκκλησία το Καντήλι τοποθετείται μπροστά στις άγιες εικόνες.
Αυτό που τοποθετείται μπροστά στον Εσταυρωμένο, μέσα στο Ιερό Βήμα, διατηρείται πάντοτε αναμμένο και γι’ αυτό λέγεται «ακοίμητο» Καντήλι.
Ο Πανιερώτατος μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος σε μια από τις επισκέψεις του στη Μονή Οσίου Δαυίδ, ως αρχιμανδρίτης τότε, ανέφερε μεταξύ άλλων θαυμάτων που επιτελεί ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος σε Κυπρίους αδελφούς μας, τους οποίους αγαπούσε πολύ, και το εξής θαυμαστό:
Το άναμμα του καντηλιού στους τάφους των κεκοιμημένων μας, αλλά και γενικά στα σπίτια των χριστιανών δεν έχει να κάνει με μια φολκλοριστική διαιώνιση κάποιας τυπικής παραδόσεως. To καντήλι είναι σύμβολο.
Κάθε μέρα θεώρησέ την σαν την τελευταία της ζωή σου και πέρασέ την με εγκράτεια, με φόβο Θεού, προετοιμαζόμενος για τη φοβερή απολογία στο για όλη τη ζωή σου και όλες τις αμαρτίες σου.
Κάθε έργο σου αγίασέ το με την προσευχή, με την επίκληση του ονόματος του Θεού. Θυμήσου εκείνο που ειπώθηκε: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».
Πρώτον. Γιατί η πίστη μας είναι φως. Ο Χριστός είπε: «Εγώ ειμί το φως του κόσμου». Το φως της κανδήλας μας θυμίζει το φως, με το οποίο ο Χριστός καταυγάζει τις ψυχές μας.
Δεύτερον. Για να μας θυμίζει, ότι και η ζωή μας πρέπει να είναι φωτεινή σαν των αγίων, δηλαδή των ανθρώπων, που ο Απόστολος Παύλος τους ονομάζει «τέκνα φωτός».
«Η γριά Στυλιανή, που είχε υπό την φροντίδα της το δισυπόστατο ναό του Αγίου Σπυρίδωνος (στην Πάρο), διακρινόταν για την ευλάβειά της, τη σοβαρότητα και τη σεμνότητα του ήθους της. Είχε ζήσει για χρόνια στην ξενιτειά μα τίποτε δεν είχε αλλάξει πάνω της, μήτε η κόμμωση, μήτε η ενδυμασία – παλαιικιά γυναίκα και στην εμφάνιση και στους τρόπους. Πολλά χρόνια χήρα, μύριζε λιβάνι και κερί. Στις βεγγιέρες είχε το δικό της λόγο, που δεν τον άκουσε, αλλά τον έζησε.
Έχουμε συνηθίσει στους τάφους των κεκοιμημένων μας να ανάβουμε κεριά και να διατηρούμε ένα κανδήλι αναμμένο συνέχεια. Πρέπει να γίνεται αυτό;
Η λέξη καντήλι προέρχεται από τη λατινική candela=κερί. Στη χριστιανική Εκκλησία το Καντήλι τοποθετείται μπροστά στις άγιες εικόνες. Αυτό που τοποθετείται μπροστά στον Εσταυρωμένο, μέσα στο Ιερό Βήμα, διατηρείται πάντοτε αναμμένο και γι” αυτό λέγεται «ακοίμητο» Καντήλι.
Ένα Καντήλι τοποθετείται επίσης στο εικονοστάσι του σπιτιού και ανάβεται κάθε μέρα, σύμφωνα με την ορθόδοξο παράδοση.
Tο καντήλι συμβολίζει το ανέσπερο φως που είναι ο Χριστός και καλούμαστε να Τον μιμηθούμε. Δηλαδή:
