Η συγκλονιστική μαρτυρία του κ. Χρήστου Βέργου, ανθυπασπιστή στο τάγμα της Κορέας τον Απρίλιο του 1951, είναι από το βίβλιο «Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας» της Ι.Μ Παρακλήτου.
«Έχοντες Εικόνα σου την σεπτήν, ανύμφευτε Κόρη ως προπύργιον οχυρόν, προσφεύγομεν ταύτη, καιρώ τω των κινδύνων, και επηρείας πάσης απολυτρούμεθα».
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης όταν συνέγραψε τον παρακλητικό κανόνα για την Παναγία την Γοργοϋπήκοο φυσικά θα είχε ακούσει και θα είχε δεί αρκετά θαύματα ώστε να τον πλουτίσει τόσο όμορφα.
Ίσως κάποιοι να σκέπτονται πως, μήπως όλα αυτά είναι υπερβολή;
Δεν σταμάτησε «ο ιατρός ο άμισθος» να θαυματουργεί καθημερινά.
Τείχος των παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, και πάντων των εις σε προστρεχόντων· ο γαρ του ουρανού και της γης, κατεσκεύασέ σε Ποιητής Άχραντε, οικήσας εν τη μήτρα σου, και πάντας σοι προσφωνείν διδάξας
Τείχος είσαι προστατευτικό των παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, καθώς και όλων όσοι προστρέχουν στη χάρη σου. Γιατί ο Ποιητής του ουρανού και της γης είναι εκείνος που σε ανέδειξε στο θεομητορικό σου αξίωμα, άχραντε, σκηνώνοντας στη μήτρα σου και διδάσκοντας όλους να σε προσφωνούν·
Ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα του Πάσχα είναι το βάψιμο των αυγών, το οποίο είθισται να γίνεται τη Μεγάλη Πέμπτη. Το βάμιψο των αυγών είναι ένα προχριστιανικό συμβόλο της ζωής, ενισχυμένο με τον συμβολισμό του κόκκινου χρώματος από το αίμα της θυσίας του Χριστού και αποτελεί για το Πάσχα απαραίτητο σύμβολο.
Ο μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας κ. Παΐσιος, στον λόγο που είχε εκφώνησε μετά τη λειτουργία για τον εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου, μίλησε για θαύμα που έχει αναστατώσει όλο το νησί, ενώ συγκλονισμένος είχε μιλήσει σχετικά και ο δήμαρχος του νησιού.
Η φύση για μια ακόμη φορά μας καθηλώνει. Τρία πλατάνια ενώνονται σε ένα και δημιουργούν ένα άνοιγμα, το οποίο φιλοξενεί ένα μικρό εκκλησάκι!
Σε μια καταπράσινη τοποθεσία, με άφθονα και κρύα νερά, βρίσκεται το εκκλησάκι της Παναγίας της Πλατανιώτισσας.
Το εκκλησάκι βρίσκεται μέσα στην κουφάλα ενός τεράστιου πλατάνου, ο οποίος προήλθε από τρία πλατάνια που φύτρωσαν μαζί, και με την πάροδο του χρόνου ενώθηκαν.
Έχουμε μια προσωπική μαρτυρία, της αείμνηστης γερόντισσας Μακρίνας, μοναχής, από την Πορταριά του Βόλου, που την διηγείτο τακτικά. Την άκουσα και γω, προσωπικά, παρουσία και άλλων χριστιανών.
Μια νεαρά σχετικώς κυρία, είχε υποστεί κάποιο εγκεφαλικό επεισόδιο με αποτέλεσμα να παραλύσει τελείως από τη μέση και κάτω, και ελαφρά από τη δεξιά της πλευρά. Το μυαλό της, όμως, και η ομιλία της δεν πειράχτηκαν καθόλου…
Μοναχός Μωυσής ο Αγιορείτης
«Θεοτόκος! Η Παναγία είναι η μόνη ελπίδα. Δεν υπάρχει άλλη για τους πολλούς απελπισμένους. Μονάκριβη μάνα.
Είχε απελπιστεί από τις ικανότητες της. Δεν στεκόταν στα δεκανίκια των λόγων των άλλων.
Ο Γερο-Χαράλαμπος ο Κομποσχοινάς «διηγήθηκε:
