Η απαίδευτη και απλή γυναίκα, που μαθητεύει στην Εκκλησία, γίνεται των σοφών σοφωτέρα. Γνωρίζει το Ευαγγέλιο, χωρίς να ξεύρη να διαβάζη.
Αφηγείται πανέμορφα τους βίους Αγίων. Ξεχωρίζει την καθημερινή από την σκόλη, την νηστεία από την κατάλυση. Του Γένους τις τυράγνιες και τα βάσανα διηγείται με καιόμενη καρδιά.
– Σαν σήμερα, παι’άκια μου, οι Τούρκοι μας πήραν την Πόλη. Το αίμα έτρεξε ποτάμι στα λιθόστρωτα.
Η Αγία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου που φυλάσσεται στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου την Κυριακή 30 Ιουνίου 2019 αργά το βράδυ επέστρεψε με τις δέουσες τιμές στο Άγιον Όρος.
Αγαπημένα πρόσωπα στη ζωή μας είναι τα μέλη της οικογένειας μας για τα οποία τρέφουμε τα πιο αγνά και ιερά συναισθήματα.
Παρόλες τις δυσκολίες και τις διαφωνίες μας πολλές φορές, η οικογένεια είναι σαν τον θεμέλιο λίθο των σπιτιών που μας στηρίζει σε κάθε περίσταση είτε είναι ευχάριστη είτε είναι δυσάρεστη. Η οικογένεια παραμένει για όλους μας το παντοτινό σημείο αναφοράς ανεξάρτητα από την πορεία που θα επιλέξουμε να πάρουμε στη ζωή μας ιδιαίτερα την περίοδο της ενηλικίωσης μας.
30-4-2008, Λονδίνο
«Είμαστε και οι δύο Έλληνες Ορθόδοξοι. Είμαστε παντρεμένοι για οκτώ χρόνια και ζούμε στο Λονδίνο. Μετά από πολυάριθμες ιατρικές επεμβάσεις και δύο αποβολές, ελπίζουμε να έχουμε την ευλογία του πρώτου μας παιδιού το καλοκαίρι.
Πιστεύουμε ότι το χρωστούμε αυτό στην επέμβαση της Παναγίας, της οποίας τη βοήθεια αισθανόμαστε κάθε μέρα και που μας δίνει στηριγμό και ελπίδα.
Από την Αμπελιά Φαρσάλων δύο ανδρόγυνα ήρθαν στην Χάρη Της να τελέσουν Ολονυκτία, Το πρώτο ανδρόγυνο έδειξε πάνω στο μάγουλο του παιδιού του μια τομή που έφθανε μέχρι το στόμα. Η διάγνωση των ιατρών ήταν καρκίνος. Οι πιστοί γονείς του το έφεραν στο μοναστήρι για Ολονυκτία. Την ώρα που το παιδί κοιμόταν, θεραπεύτηκε. Ξυπνώντας το πρωί είδε η μητέρα του ότι η τομή είχε φύγει.
Η Σκιάθος κατά την παράδοση σημαίνει την «σκιά του Άθωνα», δηλαδή του Αγίου Όρους.
Το πνευματικό σύμβολο του νησιού είναι το μοναστήρι της Παναγίας της Ευαγγελίστριας, κτισμένο στην υψηλότερη κορυφή της Σκιάθου και βρίσκεται κοντά στο λιμάνι.
Πρόκειται για ανδρικό μοναστήρι, στο οποίο πριν από μερικές δεκαετίες απαγορευόταν η είσοδος στις γυναίκες.
Η ασυνήθιστη λεπτομέρεια θυμίζει ένα θρυλικό επεισόδιο της ζωής του αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού, που ασχολήθηκε με τα πρώτα γεγονότα τής Είκονομαχικής έριδας.
Η εικόνα, μιά απ’ τις αποδιδόμενες στον άγιο Λουκά, ανήκει στον εικονογραφικό τύπο τής Οδηγήτριας. Η Παναγία κρατάει όμως το Βρέφος στο δεξί της χέρι: είναι έπομένως μιά δεξιοκρατούσα, της οποίας το πρωτότυπο το ‘χουμε ήδη πει βρισκόταν στον προσκυνηματικό ναό των Αβραμιτών στην Κωνσταντινούπολη, με το όνομα Αχειροποίητη.
Είναι όντως αδύνατο να περιγράψει κανείς τη μεγαλοσύνη της υπεραγίας Θεοτόκου της μόνης και πραγματικής Δέσποινας του κόσμου.
Η ίδια, ως σκεύος εκλογής του Θεού, ως δοχείο μέγιστο της χάρης Του, έγινε το μέσο της ενσάρκωσης του Σωτήρος Χριστού και της σωτηρίας των ανθρώπων.
Η Παρθένος Μαρία είναι το μοναδικής αξίας πρόσωπο που στόλισε και τίμησε τη γυναίκα. Είναι η δεύτερη Εύα, επειδή έφερε τη σωτηρία και τη λύτρωση στο ανθρώπινο γένος με τη γέννηση του Θεανθρώπου.
Ξεπερνούν τα πεντακόσια τα ονόματα που έχουν αποδώσει οι πιστοί στην Παναγία. Είναι η Γλυκοφιλούσα, η Ελεούσα, η Βρεφοκρατούσα, η Μεγαλομάτα, η Θρηνούσα, η Δεξιά ακόμα και του Χάρου, σε κάθε περίπτωση είναι η μεσίτρια και μητέρα όλων.
Ορισμένα από τα ονόματα της Παναγίας είναι βγαλμένα από ύμνους, κάποια από τον τόπο που βρίσκεται κάποιος Ναός ή Μοναστήρι κι άλλα εξαιτίας του τρόπου που η Θεοτόκος έχει αγιογραφηθεί.
Με το όνομα αυτό αναφέρονται είτε εικόνα της Θεοτόκου είτε ναός αφιερωμένος σ’ αυτή. Η παράδοση δημιουργήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στον τόπο όπου υπάρχει ο ναός Παναγία του Μπαλουκλί ή Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί.
