“Θεέ, που νάκραν δεν έχεις ποττέ στην καλωσύνην,
λυπήθου μας και δώσε πκιον χαράν στην Ρωμιοσύνην”
Με αυτά τα λόγια τελειώνει το ποίημα του Κύπριου ποιητή, Βασίλη Μιχαηλίδη «Η 9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου» . Το ποίημα αυτό αναφέρεται στον απαγχονισμό του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού στις 9 Ιουλίου 1821
Η Αϊτή, μία φτωχή χώρα της Καραϊβικής, την 15η Ιανουαρίου του 1822 προχωρά σε μία κίνηση πρωτοφανή για τα δεδομένα της εποχής. Εκείνη την ημερά – ορόσημο, γίνεται η πρώτη χώρα -κρατική οντότητα στον κόσμο που αναγνωρίζει την Επανάσταση του ’21 και τα δικαιώματα των Ελλήνων για Ελευθερία.
Ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης, γόνος της μανιάτικης οικογένειας των Μαυρομιχαλαίων. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης τον είχε χαρακτηρίσει «γενναιότατον και στρατηγικώτατον».
Μια σειρά από δράσεις και πρωτοβουλίες με επίκεντρο την Εθνική Επέτειο της Ελλάδας και τη συμπλήρωση 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του ’21, πραγματοποιούνται στο Μόναχο της Γερμανίας. Οι δράσεις αυτές ενορχηστρώθηκαν από το Γενικό Προξενείο, σε συνεργασία με τοπικούς φορείς της περιοχής.
Από το φθινόπωρο του 1823 έως τις αρχές του 1825 η Επανάσταση δοκιμάστηκε σκληρά από τις διαμάχες και τις έριδες ανάμεσα στους Έλληνες επαναστάτες. Προσωπικά συμφέροντα, τοπικές διενέξεις και μικροψυχίες απείλησαν να καταστρέψουν όσα με τόσες θυσίες και κόπους είχαν κερδηθεί στα πεδία των μαχών τα δύο πρώτα χρόνια. Χρειάστηκε να αποβιβαστεί στην Πελοπόννησο ο Ιμπραήμ Πασάς, για να διαπιστώσουν οι Έλληνες πόσο κακό είχαν κάνει μονάχοι τους στην εθνική υπόθεση.
Μετά τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, οι διπλωματικές ενέργειες για την τύχη της ελληνικής Επανάστασης αυξήθηκαν. Τελικά, τον Φεβρουάριο του 1830 υπογράφηκε στο Λονδίνο Πρωτόκολλο, με το οποίο η Ελλάδα αποκτούσε την ανεξαρτησία της.
Φιλέλληνες ονομάζονται οι ξένοι που εμπνεύσθηκαν από την Επανάσταση του 1821 και υποστήριξαν τον αγώνα των εξεγερμένων Ελλήνων με διάφορους τρόπους.
Η ευνοϊκή συγκυρία
Οι προΰποθέσεις για την επιτυχία της ελληνικής επανάστασης ήταν σαφώς καλύτερες στο νότιο ελλαδικό χώρο, όπου οι ελληνικοί πληθυσμοί ήταν πυκνότεροι και η παρουσία οθωμανικού στρατού δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυρή, ενώ τη δεδομένη στιγμή (1820-1822) μεγάλο μέρος των οθωμανικών δυνάμεων ήταν απασχολημένο στον πόλεμο εναντίον του Αλή πασά της Ηπείρου.
Το τέταρτο συνέδριο της Ιερής Συμμαχίας πραγματοποιήθηκε από τις 20 Οκτωβρίου έως τις 14 Δεκεμβρίου του 1822 στη Βερόνα της Ιταλίας.
Καθοριστικό ρόλο στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την έναρξη της Εθνικής Παλιγγενεσίας θα έχουν τόσο η Εκκλησία όσο και η Ελληνική ομογένεια.
