Η Αϊτή, μία φτωχή χώρα της Καραϊβικής, την 15η Ιανουαρίου του 1822 προχωρά σε μία κίνηση πρωτοφανή για τα δεδομένα της εποχής. Εκείνη την ημερά – ορόσημο, γίνεται η πρώτη χώρα -κρατική οντότητα στον κόσμο που αναγνωρίζει την Επανάσταση του ’21 και τα δικαιώματα των Ελλήνων για Ελευθερία.
Αφορμή για αυτή την ιστορική απόφαση στάθηκε μια επιστολή του Αδαμάντιου Κοραή προς τον Πρόεδρο της Αϊτής, Ιωάννου Βόγιερ, την οποία συνυπέγραφαν και άλλοι επιφανείς Έλληνες των Παρισίων. Μέσω της επιστολής αυτής, ζητούνταν βοήθεια για την Επανάσταση των Ελλήνων.
Η απαντητική επιστολή του Ιωάννου Βόγιερ έχει μείνει στην ιστορία για τα ένθερμα αισθήματα που εξέφρασε από την πρώτη στιγμή για τις προσπάθειες των Ελλήνων και για το δίκαιο των διεκδικήσεών τους. Το περιεχόμενο της επιστολής του Προέδρου της Αϊτής είναι το ακόλουθο:
«Ελευθερία… Ισότης
Ιωάννης Πέτρου Βόγερ, πρόεδρος του Χαϊτίου, προς τους Πολίτας της Ελλάδος Α. Κοραήν, Κ. Πολυχρονιάδην, Α. Βογορίδην και Κ. Κλωνάρην.
Εις τα Παρίσια
Πριν ή δεχθώμεν την επιστολή υμών, σημειουμένην εκ Παρισίων τη 20η παρελθόντος Αυγούστου, έφθασεν ενταύθα η είδησις της επαναστάσεως των συμπολιτών υμών κατά του δεσποτισμού, του επί τρεις περίπου διαρκέσαντος εκατονταετηρίδας. Μετά μεγάλου ενθουσιασμού εμάθομεν ότι η Ελλάς αναγκασθείσα τέλος πάντων εδράξατο των όπλων, ίνα κτήσηται της ελευθερίαν αυτής και την θέσιν, ήν μεταξύ των εθνών του κόσμου κατείχε.
Μία τόσον ωραία και τόσον νόμιμος υπόθεσις, και προ πάντων αι συνοδεύσασαι ταύτην πρώται επιτυχίαι, ουκ εισίν αδιάφοροι τοις Χαϊτίοις, οίτινες, ως οι Ελληνες επί πολύν καιρόν έκλινον τον αυχένα υπό ζυγόν επονείδιστον και δια των αλύσεων αυτών συνέτριψαν την κεφαλήν της τυραννίας.
Ευχηθέντες προς τον ουρανόν, όπως υπερασπισθή τους απογόνους του Λεωνίδου, εσκέφθημεν ίνα συντρέξωμεν τας γενναίας δυνάμεις τούτων, ει μη διά στρατευμάτων και πολεμοφοδίων, τουλάχιστον διά χρημάτων, ως χρησίμων εσομένων διά προμήθειαν όπλων, ών έχετε ανάγκην. Συμβεβηκότα όμως, επιβαλόντα τη πατρίδι ημών μεγάλην ανάγκην. επησχόλησαν όλον το χρηματικόν, εξ ού η Διοίκησις ηδύνατο καταβάλει μέρος. Σήμερον έτι η επανάστασις, η κατά το ανατολικόν μέρος της νήσου επικρατούσα, υπάρχει νέον προς την εκτέλεσιν αυτού του σκοπού κώλυμα. Επειδή το μέρος όπερ ηνώθη μετά της Δημοκρατίας, ής προεδρεύω, υπάρχει εν μεγίστη ενδεία και προκαλεί δικαίως μεγάλην του ταμείου ημών την δαπάνην. Εάν δ’ επέλθωσι κατάλληλοι, ως επιθυμούμεν, αι περιστάσεις, τότε βοηθήσωμεν προς τιμήν ημών τοις τέκνοις της Ελλάδος, όσον δυνηθώμεν.
Πολίται, διερμηνεύσατε προς τους συμπατριώτας υμών τας θερμοτέρας ευχάς, άς λαός του Χαϊτίου αναπέμπει υπέρ της ελευθερώσεως αυτών. Οι μεταγενέστεροι Ελληνες ελπίζουσιν εν τη αναγεννωμένη ιστορία τούτων άξια της Σαλαμίνος τρόπαια. Είθε παρόμοιοι τοις προγόνοις αυτών αποδεκνυόμενοι και υπό των διαταγών του Μιλτιάδου διευθυνόμενοι, δυνηθώσιν εν τοις πεδίοις του νέου Μαραθώνος τον θρίαμβον της ιεράς υποθέσεως, ήν επεχείρησαν υπέρ των δικαιωμάτων αυτών, της θρησκείας και της πατρίδος. Είθε, τέλος, διά των φρονίμων διατάξεων αυτών μνημονευθώσιν εν τη ιστορία οι κληρονόμοι της καρτερίας και των αρετών των προγόνων.
Τη 15η Ιανουαρίου 1822 και 19η της Ανεξαρτησίας
ΒΟΓΕΡ»
Η Ελλάδα δεν έχει ξεχάσει μέχρι και σήμερα την κίνηση αυτή της Αϊτής, η οποία το 1822 έδωσε επιπλέον ώθηση και κουράγιο του αγωνιζόμενους για την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία Έλληνες.
Το 2010 η φτωχή αυτή χώρα της Καραϊβικής έζησε τον εφιάλτη ενός φονικού σεισμού, με την Ελλάδα να είναι από τις πρώτες χώρες που έστειλε ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ συνέδραμε στο έργο των τοπικών αρχών να εντοπιστούν ζωντανοί κάτοικοι που είχαν εγκλωβιστεί στα ερείπια.
Πηγή: Το Βήμα της Εκκλησίας