Μία εκπληκτική ανακάλυψη έκαναν αρχαιολόγοι στα ερείπια της αρχαίας Ειρηνόπολης στην επαρχία Καραμάν της Τουρκίας, ρίχνοντας φως σε παλαιοχριστιανικές λατρευτικές πρακτικές. Πέντε καρβέλια ψωμιού - σε απανθρακωμένη κατάσταση - της βυζαντινής εποχής, ένα από τα οποία φέρει μια εντυπωσιακή εικόνα του Ιησού Χριστού ως αγρότη.
Ο άρτος, που «στηρίζει καρδίαν ανθρώπου», και ο οίνος, που «ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου», είναι οι δυο βασικά στοιχεία της υλικής διατροφής του ανθρώπου. Αυτά επέλεξε ο Χριστός, στον Μυστικό Δείπνο για να τα μετατρέψει σε βασικά στοιχεία της πνευματικής τροφής του ανθρώπου, θέλοντας να τονίσει και την υλική και την πνευματική φύση του ανθρώπου.
Η Μεγάλη Πέμπτη με τον Μυστικό Δείπνο είναι η σύνοψη των δύο επόμενων ημερών, γιατί σε αυτή γίνεται προκαταβολικά και μυστηριακά η Σταύρωση και η Ταφή του Χριστού, τα οποία επαναλαμβάνονται κάθε φορά που γίνεται Θεία Λειτουργία, όπου αναβιώνει το μυστήριο του Μυστικού Δείπνου.
Ένας από τους περιφημότερους ασκητές του αγιοτόκου Άθωνα. Κατά τούς βιογράφους του ήταν στρατιωτικός στό επάγγελμα και άνηκε στ’ ανακτορικά τάγματα των «σχολαρίων».
Πολεμώντας κατά των Αράβων αιχμαλωτίσθηκε στη Μεσοποταμία και αλυσοδεμένος οδηγήθηκε στή φυλακή. Μέ θαυμαστό τρόπο απελευθερώθηκε από τούς αγίους Νικόλαο και Συμεών τόν Θεοδόχο και κατευθύνθηκε στή Ρώμη, όπου κι έγινε κατά τον πόθο του μοναχός.
Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ερμηνεύει το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων που καταγράφεται απο τον ευαγγελιστή Ματθαίο(Ματθ. ιδ’ 14-22).
Ο τελικός σκοπός της θείας λειτουργίας είναι η συμμετοχή μας στην θεία ζωή, είναι η δόση και η αντίδοση, να δώσουμε και να πάρουμε. Τι να δώσουμε; Τα δώρα, "τά σά εκ τών σών". Είναι δώρα του Θεού και τα δίνουμε σ' αυτόν. Είναι δικά του και του τα προσφέρουμε. Του προσφέρουμε άρτο και οίνο. Γιατί άραγε;
