Στο χωριό Λιβίσι της Λυκίας, την γενέτειρα του Αγίου Ιακώβου του Τσαλίκη, τέλεσε Τρισάγιο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος μαζί με τη συνοδεία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μύρων κ. Χρυσοστόμου, έξω από την εκκλησία Παναγία Πυργιώτισσα, υπέρ των 3.000 κατοίκων του, που σφαγιάσθησαν στην περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής.
«Να με συγχωρήτε τέκνα μου, αγράμματος άνθρωπος είμαι, δεν ξέρω τίποτα να σας πω, μόνον που έχω πίστη στον Θεόν και ταπείνωση…»
«Κάποια πλούσια κυρία πήγε την Κυριακή στην Εκκλησία, αλλά δεν πρόσεχε καθόλου, και ο νους της γύριζε. Ομολόγησε και μου είπε:
Με συγχωρείτε, τέκνα μου, δεν φταίει ο Σατανάς, εμείς φταίμε όλοι μας. Ο Σατανάς, η δουλειά του είναι αυτή, να πειράζη τους ανθρώπους.
Κάποτε, παιδιά μου, λειτουργούσα σ’ ένα χωριουδάκι εδώ κοντά. Λειτουργούσα περίπου 30 χρόνια. Πήγαινα με το μουλάρι και λειτουργούσα τους ανθρώπους. Και μια μλερα, αφού λειτούργησα, μου λέει ένας επίτροπος:
– Έλα, παπά μου, να πιείτε έναν καφέ.
– Παιδί μου, εγώ δεν πηγαίνω σε σπίτια, του λέω.
– Αν δεν έρθετε παπά μου, μας προσβάλλετε χονδρικώς. Εμείς, πάτερ μου, σας σεβόμεθα και σας εκτιμούμε.
Λέω στον πάτερ Κύριλλο, που ήμαστε μαζί.
Ο Πατήρ Αρσένιος περιγράφει ένα συγκλονιστικό περιστατικό, έτσι όπως του το μετέφερε ο ίδιος ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης. Το περιστατικό αυτό συνέβη στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς».
Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: «Παιδιά μου, σήμερα οι καιροί είναι δύσκολοι, οι ημέρες πονηρές. Γι’ αυτό, ν’ αγωνιζώμαστε…»
Μην ακούσεις ποτέ τι λέει ο κόσμος. Μπαίνουν πειρασμοί. Άνθρωποι είμεθα. Ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια, πανουργίες, παγίδες. Όλα να αντιμετωπίζωνται μέσα στον γάμο με αγάπη, πραότητα, υπομονή.
