Μία ἡμέρα ἦλθε στήν Ἱεραποστολή ὁ Κατηχητής τῆς ἐνορίας Ἁγίας Ἄννης, τοῦ χωριοῦ Καγιέμπε, κ. Συμεών.
Ἤθελε νά μοῦ εἰπεῖ μιά ἱστορία πού ἔγινε στό χωριό του καί ἔχει σχέσι μέ τήν μαγεία. Δέν εἶχα χρόνο νά τόν ἀκούσω καί τόν παρεκάλεσα νά μοῦ τήν γράψη. Ἰδού τί ἔγραψε:
Μία ἡμέρα ἦλθε στήν Ἱεραποστολή ὁ Κατηχητής τῆς ἐνορίας Ἁγίας Ἄννης, τοῦ χωριοῦ Καγιέμπε, κ. Συμεών.
Ἤθελε νά μοῦ εἰπεῖ μιά ἱστορία πού ἔγινε στό χωριό του καί ἔχει σχέσι μέ τήν μαγεία. Δέν εἶχα χρόνο νά τόν ἀκούσω καί τόν παρεκάλεσα νά μοῦ τήν γράψη. Ἰδού τί ἔγραψε:
Μία ἡμέρα ἦλθε στήν Ἱεραποστολή ὁ Κατηχητής τῆς ἐνορίας Ἁγίας Ἄννης, τοῦ χωριοῦ Καγιέμπε, κ. Συμεών.
Ἤθελε νά μοῦ εἰπεῖ μιά ἱστορία πού ἔγινε στό χωριό του καί ἔχει σχέσι μέ τήν μαγεία. Δέν εἶχα χρόνο νά τόν ἀκούσω καί τόν παρεκάλεσα νά μοῦ τήν γράψη. Ἰδού τί ἔγραψε:
Σ’ ένα χωριό της Χαλκιδικής περνούσε ο πατήρ Ησύχιος με το λείψανο της Αγίας Άννης και στην αυλή ενός σπιτιού είδε μια γυναίκα που έκλαιγε και τραβούσε τα μαλλιά της για το αλογάκι της που, εκείνη την στιγμή, ήταν κατά γης και άφριζε.
–Τι έχει χριστιανή μου το αλογάκι σου;
–Αχ, Πάτερ μου, θα ψοφήσει! Μου το είπε ο κτηνίατρος και δεν έχω άλλο, η καημένη!
Η Αννα Τσιλιμπούρη του Χαραλάμπους και της Κυριακούλας κάτοικος Αιγίου (Χρυσοστόμου Σμύρνης 6) διηγείται (έτος 1983) τα εξής:
«Πατρίδα μου είναι τα Σκουπιά της Προικονήσου. Στο Αίγιο ήλθαν οι γονείς μου πρόσφυγες με τον ξεριζωμό του 1922. Εγώ ήλθα εδώ κοριτσάκι εξ ετών. Σε ηλικία 23 περίπου χρονών μου συνέβη, ένα σοβαρό περιστατικό.
Σ’ ένα χωριό της Χαλκιδικής περνούσε ο πατήρ Ησύχιος με το λείψανο της Αγίας Άννης και στην αυλή ενός σπιτιού είδε μια γυναίκα που έκλαιγε και τραβούσε τα μαλλιά της για το αλογάκι της που, εκείνη την στιγμή, ήταν κατά γης και άφριζε.
–Τι έχει χριστιανή μου το αλογάκι σου;
–Αχ, Πάτερ μου, θα ψοφήσει! Μου το είπε ο κτηνίατρος και δεν έχω άλλο, η καημένη!
Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, δηλαδή από το 1850 περίπου και μετά, υπήρχε στον Κουσέ ιερέας ο παπά Ιωάννης (Κουρτικάκης ή Παπαδάκης στο επώνυμο, σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσα). Εκτός από τον Κουσέ λειτουργούσε και στο Λίσταρο. Είχε αρσενικά παιδιά, αλλά αγαπούσε και λαχταρούσε να αποκτήσει κι ένα κοριτσάκι.
Σ’ ένα χωριό της Χαλκιδικής περνούσε ο πατήρ Ησύχιος με το λείψανο της Αγίας Άννης και στην αυλή ενός σπιτιού είδε μια γυναίκα που έκλαιγε και τραβούσε τα μαλλιά της για το αλογάκι της που, εκείνη την στιγμή, ήταν κατά γης και άφριζε.
–Τι έχει χριστιανή μου το αλογάκι σου;
–Αχ, Πάτερ μου, θα ψοφήσει! Μου το είπε ο κτηνίατρος και δεν έχω άλλο, η καημένη!
