Αναχώρησε τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου (7/4) για τα Ιεροσόλυμα, η ελληνική αντιπροσωπεία που θα παραστεί στην Τελετή Αφής του Αγίου Φωτός, στον Πανάγιο Τάφο.
Το σταυρικό Πάθος και ο θάνατος του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού είναι η πεμπτουσία της απολυτρώσεως του...ανθρωπίνου γένους από τη δουλεία της αμαρτίας και τα αιώνια δεσμά του άδη.
Σε κατανυκτική ατμόσφαιρα τελέστηκε στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό η Ακολουθία του Επιταφίου Θρήνου, προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και συγχοροστατούντων των παρεπιδημούντων Μητροπολιτών.
Σε όλες τις εκκλησίες απόψε οι ορθόδοξοι Χριστιανοί ακολουθούν τον Επιτάφειο ψάλλοντας τα εγκώμια. Μικροί μεγάλοι και ηλικιωμένοι, εις ανάμνηση της ταφής του Κυρίου ψάλλουν συγκινημένοι το «Δως μου αυτόν τον ξένο .... Ναζωραίο» «Που σαν ξένος σε ξένη χώρα άστεγος γεννήθηκε στην Φάτνη , που από τα σπάργανά του ακόμη ξενιτεύτηκε» Δως μου αυτόν τον Νεκρό που είναι μαζί και Θεός μας, που εγκαταλήφθηκε από τους μαθητές του, που είναι μόνος».
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η πιο πένθιμη ημέρα της χριστιανοσύνης.
Πολλοί παρατηρούν, μάλιστα, ότι ο καιρός τις περισσότερες Μεγάλες Παρασκευές αν δεν είναι βροχερός, είναι τουλάχιστον μουντός, υποστηρίζοντας ότι αυτό συμβαίνει γιατί ο καιρός υποδηλώνει τη θλίψη της φύσης για τα Πάθη του Κυρίου.
«Είναι πολύ βαρύ, μετά από όσα έκανε ο Θεός για μας τους ανθρώπους, να πάμε στην κόλαση και να Τον λυπήσουμε. Ο Θεός να φυλάξει, όχι μόνον άνθρωπος αλλά ούτε πουλί να μην πάει στην κόλαση». Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν πεθαίνει.
Βρισκόμαστε στο 1904 -λίγο μετά το Πάσχα- και ο Άγιος Νεκτάριος ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Αίγινα, με σκοπό να δει την περιοχή όπου υπάρχει μια εγκαταλελειμμένη μονή, την οποία σκοπεύει να επαναλειτουργήσει. Πρόκειται για την μετέπειτα μονή της Αγίας Τριάδας στην οποία πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
