«Ο πνευματικός θάνατος εκδηλώνεται μέχρι σήμερα με ατέρμονες συγκρούσεις, δολοπλοκίες και ολέθριους πολέμους, βία και εκδικητικότητα μεταξύ φυλών, εθνών, κρατών, μελών κοινωνιών και οικογενειών, με αντικείμενο δήθεν το μοίρασμα του πλούτου, της ιδιοκτησίας των εκτάσεων της γης και της εξουσίας, αυτών που και εμείς σήμερα είμαστε μάρτυρες», τονίζει, μεταξύ άλλων, στο πασχαλινό μήνυμά του ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Κατά τη Μεγάλη Πέμπτη επιτελούμε ανάμνηση: Της νίψεως των ποδών των Αποστόλων υπό του Κυρίου, Του Μυστικού Δείπνου, δηλαδή της παραδόσεως σ' εμάς υπό του Κυρίου του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας, της θαυμαστής προσευχής του Κυρίου προς τον Πατέρα Του και της προδοσίας του Κυρίου υπό του Ιούδα.
† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ EΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ύστερα, όταν πλησιάζουμε στο άγιο Ποτήριο να έχουμε πίστη, φόβο Θεού και συντετριμμένη καρδία.
Να μην νιώθουμε υπεροχή απέναντι στους άλλους που δεν κοινωνούν, αλλά να είμαστε πλημμυρισμένοι από αισθήματα αυτοκατακρίσεως.
Σύμφωνα με τους Ευαγγελιστές, ο Χριστός θέλησε πριν θυσιαστεί για την σωτηρία των ανθρώπων, να δειπνήσει για τελευταία φορά με τους μαθητές του.
Ο Μυστικός Δείπνος
Η καθαρή-αθώα ματιά των παιδιών και οι πολύχρωμες ζωγραφιές τους στέλνουν μέσα από τη νέα μας διαφημιστική ταινία ένα ιδιαίτερο μήνυμα αγάπης και προσφοράς στον συνάνθρωπο.
Οι μικροί καλλιτέχνες βάζουν με προσοχή τις τελευταίες πινελιές στα έργα τους όταν ξαφνικά οι μορφές και τα χρώματα παίρνουν ζωή...
Η εορτή του Αγίου Γεωργίου είναι κινητή. Κάποιες χρονιές η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 23 Απριλίου κάποιες άλλες την Δευτέρα του Πάσχα. Πότε γίνεται αυτό και γιατί συμβαίνει;
Η μνήμη του Αγίου Γεωργίου τιμάται στις 23 Απριλίου. Σε περίπτωση που η ημερομηνία αυτή τυγχάνει πριν το Πάσχα, η εορτή του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται την Δευτέρα του Πάσχα. Για ποιο λόγο, όμως, συμβαίνει αυτό;
Πού παραδινόμαστε; Την ζωή μας την έχουμε κάνει παιδικό παιχνίδι• όχι όμως αθώο, αλλά αμαρτωλό.
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
Γιατί, ενώ γνωρίζουμε τον σκοπό της ζωής μας, τον παραμελούμε και ασχολούμαστε με μάταια και άσκοπα ζητήματα.
* Παραδινόμαστε στην απόλαυση των ενδυμάτων, αντί να σκεπάζουμε άνετα και ευπρεπώς το σώμα μας και έτσι να το προστατεύουμε από επιβλαβείς επιδράσεις.
Ρώτησα κάποτε ένα νέο 16 ετών:
-Αγαπάς, παιδί μου, το Θεό;
-Τον αγαπώ πολύ, πάτερ μου, μου απάντησε αυθόρμητα.
-Προσεύχεσαι σ’ Αυτόν τακτικά;
-Όχι! μου είπε με ειλικρίνεια.
Ο νέος αυτός δεν μπορούσε να συλλάβει την αντίθεση που υπήρχε μεταξύ των δύο απαντήσεών του. Γιατί είναι αδύνατον να αγαπά κανείς πραγματικά το Θεό και να μην προσεύχεται.
