Ζώντας ένα προσωπικό δράμα μοναξιάς και ψυχικής αιχμαλωσίας μαθαίνοντας το μαρτύριο του Ευγένιου Ροντιόνωφ άρχισα να τον επικαλούμαι συνεχώς πρωί βράδυ να με βοηθήσει να σηκώσω τον σταυρό μου.
Ήμουν στο μοναστήρι της Παναγίας Δαμάστας έξω από την πόλη της Λαμίας και έκλαιγα με πόνο στην εικόνα της Παναγίας. Φεύγοντας παρατήρησα κάποιο νέο παιδί να κάθεται στην καρέκλα και να με κοιτάει.
Ο γιός του πρωτοπρεσβύτερου Σβιντίνσκι Νικόλαος, μόλις μπήκε στο πανεπιστήμιο,έχασε την πίστη του.Σταμάτησε να εκκλησιάζεται,να προσεύχεται. Παραμονές Χριστουγέννων του είπε η μητέρα του:
«Δεν θα πας στον πανηγυρικό εσπερινό;Αύριο είναι μεγάλη γιορτή»
Επηρεασμένος από το αθεϊστικό κλίμα,της απαντά:
«Τι να κάνω εγώ εκεί;Δεν έχω να κάνω τίποτα. Πολύς ο κόσμος,στρίμωγμα,δυσκολεύεσαι καλά-καλά να αναπνεύσεις.’Αφησέ με μητέρα»
Κάποτε ήρθε στο κελί του Αγίου Νήφωνα ένας χριστιανός να τον συμβουλευθεί. Μετά τον συνήθη χαιρετισμό, ρώτησε τον Όσιο:
-Σε παρακαλώ, πάτερ, πες μου τί ωφέλεια έχουν αυτοί που μοιράζουν την περιουσία τους στους φτωχούς;
– Δεν άκουσες τί λέει το ευαγγέλιο; του απάντησε εκείνος. Πολλά άκουσα και διάβασα, αλλά θα ήθελα ν’ ακούσω κάτι και από το στόμα σου. Τότε ο Νήφων του είπε:
Τη μνήμη του Οσίου Ευστρατίου του Θαυματουργού τιμά σήμερα, 9 Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας.
Ο Όσιος Ευστράτιος καταγόταν από την περιοχή της Ταρσίας (Ταρσός Βιθυνίας στη Μικρά Ασία), η οποία ανήκε στη μεγάλη διοικητική περιφέρεια των Οπτημάτων και συγκεκριμένα από την κωμόπολη που έφερε το όνομα Βιτζιανή και έζησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. Οι γονείς του, Γεώργιος και Μεγεθώ, ήταν ευσεβείς και εύποροι.
Σε επίσημη τελετή που θα γίνει την Κυριακή στο κοιμητήριο των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στην Λευκωσία, θα παραδοθούν στους συγγενείς τους τα λείψανα των μελών του πληρώματος της ακταιωρού «Φαέθων», που σκοτώθηκαν όταν το 1964, στον κόλπο του Ξερού, λίγο έξω από την Μόρφου, η τουρκική αεροπορία έπληξε το σκάφος με βόμβες ναπάλμ.
«Γεννήθηκε καί μεγάλωσε στη Ρουμανία. Από μικρή ήταν πολύ κοντά στο Θεό. Γι’ αυτό καί ο πατέρας της την μάλωνε πολύ σκληρά: «Που ήσουν; Όλη μέρα στην εκκλησία πάς με τους παπάδες σου; Τί σου πρόσφερε ο Θεός;».
Η ίδια δεν έλεγε τίποτα, μόνο δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της. Τη νύχτα προσευχόταν πολλές ώρες. Τα αδέλφια της της φώναζαν: «Τί σου δίνει ο Θεός; Τί μας ζαλίζεις με τους παπάδες σου; Τί σου δίνει η πίστη σου;»…
Τον Αγιασμό των θυρανοιξίων του ανακαινισθέντος Ιερού Ναού του Αγίου Στεφάνου, που βρίσκεται στην περιοχή του Φαναρίου, πολύ κοντά στην Έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τέλεσε το πρωί, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση που του απηύθυνε η Εκκλησιαστική Επιτροπή της Βουλγαρικής Παροικίας της Πόλεως.
Δυο μοναχοί συνομιλούσαν για τη σωτηρία. Ο ένας έλεγε:
- Η ψυχή μου δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη σκέψη ότι κάποιος θα χαθεί αιώνια. Νομίζω πως ο Κύριος θα βρει τρόπο να τους σώσει όλους.
Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Σύμης, ἀναγγέλει μετά κατωδύνου καρδίας καί βαθείας συγκινήσεως τήν πρός Κύριον ἐκδημίαν τοῦ σεπτοῦ Ποιμενάρχου αὐτῆς, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύμης κυροῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη κατόπιν πολυμήνου καί πολυωδύνου ἀσθενείας τήν πρωΐαν τῆς σήμερον 9ης Ἰανουαρίου μηνός τοῦ δισχιλιοστοῦ δεκάτου ὀγδόου ἔτους, εὑρισκόμενος ἐν Ρόδῳ.
Η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου κλάπηκε από την Κωνσταντινούπολη κατά την άλωσή της από τους Σταυροφόρους το 1204, και από το 1206 βρίσκεται στην πόλη Amiens (Αμιένη) της βόρειας Γαλλίας, στον περίφημο καθεδρικό της ναό, ο οποίος χτίστηκε ακριβώς για να στεγάσει το άγιο αυτό λείψανο και μάλιστα συγκαταλέγεται στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
