Στις 14 Ιουνίου του 1964, μια εβδομάδα αφότου κατέθεσε τη διπλωματική του εργασία, έγραψε στους γονείς του αυτό το γράμμα με σκοπό να τους εξηγήσει τούς λόγους για το σχέδιο του:
Κάποτε στην Αμερική ένας Καθηγητής Πανεπιστημίου αποφάσισε να κάνει στους φοιτητές μάθημα αθεΐας.
Ανέβηκε επάνω στην έδρα και είπε:
Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ
Ψυχή όλων των ασκήσεων, που γίνονται για τον Κύριο, είναι η προσοχή. Δίχως προσοχή, όλες αυτές οι ασκήσεις είναι άκαρπες, νεκρές.
Όποιος ποθεί τη σωτηρία του, πρέπει να μάθει να προσέχει άγρυπνα τον εαυτό του, είτε ζει στη μόνωση είτε ζει μέσα στον περισπασμό, οπότε καμιά φορά, και χωρίς να το θέλει, παρασύρεται από τις συνθήκες.
Η ιστορία, που θα σας αφηγηθώ είναι πέρα για πέρα αληθινή, όσα απίστευτα στοιχεία και αν έχει. Συνέβη στις αρχές Δεκέμβρη 2007.
Οι έννοιες και οι φροντίδες της καθημερινότητας με είχαν καταβάλει εκείνο τον καιρό και ιδιαίτερα κάποιες οικογενειακές υποθέσεις μου είχαν προκαλέσει μεγάλη στεναχώρια. Τέλος πάντων σκεφτόμουν, τα έχει αυτά η ζωή. Αυτό, όμως, που ένοιωσα εκείνο το πρωί ήταν για μένα -έτσι σκεφτόμουν τότε- τελειωτικό.
Τί να κάνουμε, όταν ο νους μας τρέχει εδώ κι εκεί και δεν μπορούμε να τον συμμαζέψουμε στην προσευχή;
Βρες καιρό να εργάζεσαι, είναι το το τίμημα της επιτυχίας.
Βρες καιρό να σκέπτεσαι, είναι ο δρόμος της προόδου.
Βρες καιρό να προσεύχεσαι, είναι η πηγή της δυνάμεως.
Βρες καιρό να διαβάζεις, είναι το μυστικό της σοφίας.
Βρες καιρό να παίζεις, είναι το μυστικό της νιότης.
Βρες καιρό να χαίρεσαι, είναι η μουσική της ψυχής.
Βρες καιρό να αγαπάς, είναι το προνόμιο του Θεού.
Υπάρχει στο Άγιο Όρος ένα Ιβιρίτικο κελί, ο...Άγιος Αθανάσιος, ανάμεσα στη Μονή Κουτλουμουσίου και στη Σκήτη των Ιβίρων, που «στοιχειώθηκε» από δαίμονες, εξαιτίας της διαμονής ενός άνθρωπου κακού.
Έκτοτε, οι κάτοικοι του υπέφεραν από παράξενα περιστατικά. Όταν μετά από πολλά χρόνια έγινε Αγιασμός στο κελί, οι δαίμονες έφυγαν.
– Γέροντα, γιατί δεν γεμίζω από την προσευχή, ενώ φροντίζω να είμαι συνεπής στα πνευματικά μου καθήκοντα;
– Ε, πώς να γεμίσης; Έτσι θα γεμίσης; Θέλει γύρισμα το κουμπί αλλού.
Καί επειδή εμωράνθηκε ή διάνοια μου, ας την αρτύσει το αλάτι της χάριτος σου. Τί άλλο να σου πω, προγνώστα Θεέ, πού ερευνάς τίς καρδιές και τίς σκέψεις;
