Όλο και πιο πολλοί άνθρωποι θεωρούν τον Θεό ως μια φαντασίωση των Χριστιανών, τι απαντά ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς;
Ένας συνάδελφός σου σού επαναλαμβάνει συνεχώς: “ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ!” Καί αισθάνεσαι σά νά σέ χτυπά μέ μαστίγιο. Κι εσύ αγωνιάς γιά τήν ψυχή του καί τή ζωή του. Καί καλά σκέφτεσαι.
Αν δεν υπάρχει ο Ζών κι ο Παντοδύναμος Θεός κι αν δεν είναι ισχυρότερος από το θάνατο, τότε ο θάνατος είναι ο μοναδικός κυρίαρχος.
Δεν πίστευα στον Θεό.
Όταν ήρθε η ώρα για το στρατό, η μητέρα μου, που συχνά πήγαινε στην εκκλησία και προσευχόταν για μένα, μου έδωσε ένα κομμάτι χαρτί με μια προσευχή γραμμένη πάνω της και είπε: «Γιε μου ας είναι πάντα μαζί σου».
Αργότερα έμαθα ότι στο κομμάτι χαρτί υπάρχει ο 90 ψαλμός. Κατόπιν έγινα αλεξιπτωτιστής. Ο στρατός δεν επιτρέπει να έχει επιπλέον τσέπες, και έβαλα την προσευχή στην επένδυση του χιτώνα στον αριστερό ώμο.
Το πρώτο άλμα με αλεξίπτωτο.
Η συγκλονιστική ανέκδοτη ιστορία με την εμφάνιστη του γέροτατα Παϊσίου, είναι αληθινό! Ωστόσο, η δημοσιοποίησή της άργησε λόγω της ταπεινότητας των ανθρώπων, οι οποίοι αρχικά το διηγήθηκαν.
Στην ιστορία, ο Ν.Α. ήταν ένας ευκατάστατος ομογενής από το Σικάγο των Η.Π.Α.,πολύ κάλος άνθρωπος άλλα άθεος.
«Χαίρετε. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα θαυμαστό γεγονός που συνέβη σε μένα τον ανάξιο προ ολίγων μηνών. Έχω μεγαλώσει σε άθεη οικογένεια. Από μωρό παιδί έχω διδαχθεί το μίσος προς οποιαδήποτε θρησκεία, είτε αυτή ονομάζεται μουσουλμανισμός, είτε χριστιανισμός κ.τ.λ.
Κάποτε στην Αμερική ένας Καθηγητής Πανεπιστημίου αποφάσισε να κάνει στους φοιτητές μάθημα αθεΐας.
Ανέβηκε επάνω στην έδρα και είπε:
-Αν υπάρχει Θεός, ας με κατεβάσει κάτω από την έδρα, αυτήν την στιγμή!
Τότε σηκώνεται ένας εύσωμος φοιτητής, ανεβαίνει επάνω στην έδρα, δίνει μία σπρωξιά στον Καθηγητή και τον πετάει κάτω από την έδρα.
Ο Καθηγητής έπεσε κάτω στο πάτωμα και έσπασε τα μούτρα του.
Έκπληκτος λέει στον φοιτητή;
-Τι έχεις πάθει;
Στην ιστορία, ο Ν.Α. ήταν ένας ευκατάστατος ομογενής από το Σικάγο των Η.Π.Α.,πολύ κάλος άνθρωπος άλλα άθεος.
Ο Ν.Α. πριν 25 περίπου χρονιά, είδε μια βράδια στον ύπνο του ένα μικροσκοπικό παππούλη να του ζητάει ευγενικά να τον παραλάβει από κάποιο αεροδρόμιο του Σικάγου, δίνοντας του συγκεκριμένη ημερομηνία και ώρα.
Ο γιός του πρωτοπρεσβύτερου Σβιντίνσκι Νικόλαος, μόλις μπήκε στο πανεπιστήμιο,έχασε την πίστη του.Σταμάτησε να εκκλησιάζεται,να προσεύχεται. Παραμονές Χριστουγέννων του είπε η μητέρα του:
«Δεν θα πας στον πανηγυρικό εσπερινό;Αύριο είναι μεγάλη γιορτή»
Επηρεασμένος από το αθεϊστικό κλίμα,της απαντά:
«Τι να κάνω εγώ εκεί;Δεν έχω να κάνω τίποτα. Πολύς ο κόσμος,στρίμωγμα,δυσκολεύεσαι καλά-καλά να αναπνεύσεις.’Αφησέ με μητέρα»
Κάποτε στην Αμερική ένας Καθηγητής Πανεπιστημίου αποφάσισε να κάνει στους φοιτητές μάθημα αθεΐας.
Ανέβηκε επάνω στην έδρα και είπε:
Στο κεφάλαιο «Ήμουν άθεος μέχρι πού πέθανα» (σ. 35), ό WEISS περιγράφει τη συζήτησή του με τον Αιδεσιμότατο BURRIS JENKINS (Μπέρις Τζένκινς), ό όποιος, πριν γίνει κληρικός, είχε εκπαιδευτεί σε πολλά και επί χρόνια, «ετοιμαζόμενος» -όπως αφηγείται – για κάτι πού δεν γνώριζα μέχρι εκείνη τη στιγμή». Και «εκείνη ή στιγμή» ήταν, όταν έγινε το ατύχημα από μία τρομερή έκρηξη στο μηχανοστάσιο μιας θαλαμηγού, στην οποίοι είχε την ευθύνη.
