Κατόπιν προσκλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδος Αγρινίου, συνάντηση θεολόγων, κληρικών και λαϊκών, της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Επίσης, μετά από πρόσκληση του Σεβασμιωτάτου, προσήλθαν στη συνάντηση πολλοί εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Η Ιερά Μητρόπολη, για τη διοργάνωση της εν λόγω εκδηλώσεως είχε τη συνεργασία του παραρτήματος της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων Νομού Αιτωλ/νίας, ενώ η όλη συνάντηση είχε ως αντικείμενο τα εφαρμοζόμενα από εφέτος νέα Προγράμματα Σπουδών στο μάθημα των Θρησκευτικών και τα βιβλία όλων των τάξεων στα Σχολεία της πατρίδας μας – Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια.
Στην έναρξη της εκδηλώσεως μίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Κοσμάς, ο οποίος «με πόνο ψυχής και μακριά από φανατισμούς» θέλησε, όπως είπε, να γίνει αυτή η σύναξη «προκειμένου να εξετάσουμε το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί σήμερα».
Ο Σεβασμιώτατος ενημέρωσε τους παρισταμένους για τις πολλές αντιδράσεις γονέων, οι οποίοι αγωνιούν για τη θρησκευτική αγωγή των παιδιών τους, για τα ερωτήματα που δέχεται ο ίδιος περί του τρόπου αντιμετωπίσεως του θέματος, ενώ παράλληλα κατέθεσε και την προσωπική του ποιμαντική αγωνία, ως Επισκόπου και πνευματικού πατέρα, γύρω από το κορυφαίο θέμα του πνευματικού προσανατολισμού των παιδιών των ορθοδόξων οικογενειών. Τόνισε την ευθύνη όλων, αλλά και την ανάγκη ειρηνικής αντίστασης εναντίον κάθε προσπάθειας αποχριστιανοποίησης του ιδιωτικού και κοινωνικού μας βίου, από οπουδήποτε και αν προέρχεται.
Ακολούθως έλαβε το λόγο ο κεντρικός ομιλητής της εκδηλώσεως καθηγητής κ. Κωνσταντίνος Σπαλιώρας, Δ/ντής του 5ου ΓΕΛ Λαμίας, Δρ Θεολογίας και Πρόεδρος της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών. Σκέψεις και προβληματισμοί».
Ο κ. Σπαλιώρας διεξοδικά και τεκμηριωμένα, μέσα από συγκεκριμένες αναφορές στα κείμενα των διανεμηθέντων «Φακέλων μαθήματος Θρησκευτικών», παρουσίασε τον αντορθόδοξο, αμέθοδο, αντιπαιδαγωγικό και αντισυνταγματικό χαρακτήρα του περιεχομένου του νέου μαθήματος των Θρησκευτικών. Όπως αυτό πλέον προσφέρεται στα παιδιά των ορθοδόξων ελλήνων και μάλιστα στα μικρότερα στην ηλικία, τόνισε ο ομιλητής, προκαλεί θρησκευτική σύγχυση και οδηγεί κατευθείαν στο συγκρητισμό, την πανθρησκεία και τον αγνωστικισμό. Μέσα απ’ αυτό το μάθημα πλήττεται καίρια η ορθόδοξη χριστιανική αγωγή στα σχολεία μας, καθώς δεν προβάλλεται ο Χριστός ως ο μόνος αληθινός Θεός και Σωτήρας του κόσμου και, κατά συνέπειαν, ούτε η διδασκαλία Του ως η αποκεκαλυμμένη αλήθεια.
Στα νέα Προγράμματα Σπουδών, είπε ο κ. Σπαλιώρας, αντανακλάται σαφώς η αντίληψη περί ουδετερόθρησκου σχολείου, ενώ το χειρότερο είναι ότι ασκείται προσηλυτισμός στα παιδιά των ορθοδόξων ελλήνων με ρατσιστικό τρόπο, αφού την ίδια στιγμή στην Ελλάδα όλες οι θρησκευτικές μειονότητες (μουσουλμάνοι, εβραίοι, ρωμαιοκαθολικοί) απολαμβάνουν, και ορθώς, το νόμιμο δικαίωμα να προσφέρουν στα παιδιά τους ανόθευτα το θρησκευτικό τους πιστεύω, μέσω του δικού τους ομολογιακού μαθήματος θρησκευτικών.
Μετά την ομιλία και ύστερα από ένα μικρό κέρασμα, ακολούθησε μακρά συζήτηση έως αργά μετά το μεσημέρι. Κατά τη συζήτηση έγιναν ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις και κατατέθηκαν προτάσεις, αξιολογήθηκε δε ως πολύ σημαντικό το γεγονός ότι, για πρώτη φορά, θεολόγοι καθηγητές και δάσκαλοι ήταν σε θέση να καταθέσουν την διδακτική τους εμπειρία, επισημαίνοντας και τα αρνητικά σημεία των νέων Προγραμμάτων Σπουδών, ύστερα από την εφαρμογή τους, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα.
Η όλη συζήτηση κατέληξε στις ακόλουθες θέσεις των παρευρεθέντων:
1. Το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να διατηρήσει τον ορθόδοξο χριστιανικό του χαρακτήρα και να συνεχίσει να προσφέρει στα παιδιά των ορθοδόξων ελλήνων, με ευμέθοδο και συστηματικό τρόπο, ορθόδοξη χριστιανική αγωγή. Τούτο αποτελεί θεμελιώδες και απαραβίαστο ατομικό δικαίωμα τόσο των ίδιων, όσο και των γονέων τους.
2. Έως ότου γραφούν νέα βιβλία Θρησκευτικών, είναι αναγκαίο να επανέλθουν σε χρήση τα παλαιά βιβλία που διδάσκονταν.
3. Είναι σημαντικό η Εκκλησία της Ελλάδος να συνεχίσει το διάλογο με το Υπουργείο Παιδείας, σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών και τη συγγραφή νέων σχολικών εγχειριδίων, όμως με αδιαπραγμάτευτη την αρχή περί του ορθοδόξου χριστιανικού χαρακτήρα του μαθήματος.
4. Όσοι διδάσκουν εφέτος το μάθημα των Θρησκευτικών, καλούνται να επιλέγουν από τους διανεμηθέντες «φακέλους μαθήματος» κείμενα ορθοδόξου θεολογίας και σκέψεως, ώστε να τα διδάσκουν εντός του μορφωτικού και παιδαγωγικού ιδεώδους της προσφοράς ορθόδοξης χριστιανικής αγωγής στα παιδιά μας. Στο «φάκελο μαθήματος» όλων των τάξεων υπάρχουν πολλά και εξαίρετα τέτοια κείμενα, τα οποία όμως εκεί παρατίθενται ουδετεροθρήσκως. Χρέος του κάθε διδάσκοντος είναι να τα προσφέρει στους μαθητές του με σκοπό πάντα την ορθόδοξη αγωγή τους. Είναι αυτονόητο ότι πολλά απ’ αυτά τα εξαίρετα κείμενα μπορούν να συμπεριληφθούν στα νέα εγχειρίδια.
5. Η διδασκαλία θρησκειολογικών στοιχείων, όπου αυτή χρειασθεί, πρέπει να έχει αποκλειστικά ενημερωτικό και εγκυκλοπαιδικό χαρακτήρα. Η εξισωτική και ισοπεδωτική παρουσίαση, στις συνειδήσεις των παιδιών μας, του Προσώπου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της θεόπνευστης Διδασκαλίας Του με τα πρόσωπα και τις διδασκαλίες κοινών ανθρώπων – ιδρυτών θρησκειών, αποτελεί παιδαγωγικό έγκλημα και βαρύτατη πνευματική προδοσία. Κάτι τέτοιο θα βρει αντιμέτωπη την συνείδηση των Ορθοδόξων Ελλήνων.
