– Όπως τους περιγράφει η Εκκλησία μας είδα δύο φοράς. Μίαν φοράν εις τον Άγιον Βασίλειον, όπου μου μετέδωσε το Σώμα και Αίμα του Χριστού και μίαν φοράν εις την Μικράν Αγίαν Άνναν μέσα εις το εκκλησάκι· βάδιζε, μπροστά από τον διάκον που εθυμίαζε, με ένα μεγάλο κερί, και όπου πήγαινε ο διάκος, προπορεύετο αυτός και μετά μπήκαν μέσα εις το Βήμα.
Υπό άλλην όμως μορφήν, σαν νέους, σαν μοναχούς, πολλές φορές, που εις την πραγματικότητα αυτοί ήσαν και εις όλας μου τας δυσκόλους περιστάσεις με παρηγορούσαν.
Γιατί όταν ο νους του ανθρώπου αρχίση να καθαρίζη και να φωτίζεται, που γίνεται με την ευχήν, όχι μόνον τούτα βλέπει, αλλά βλέπει άλλα πράγματα μεγάλα, που δεν λέγονται.
Μη τα θαυμάζετε όμως αυτά, γιατί το να ιδή κανείς αγγέλους ή δαίμονες ή άλλην τινά αντίληψιν από τον Θεόν, αυτό δεν είναι δείγμα πνευματικής καταστάσεως.
Τούτα γίνονται, όταν βιάζεται ολίγον κανείς και η αγαθότης του Θεού τον παρηγορεί για να μη γυρίση οπίσω.
Από το βιβλίο του Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού, “Θείας χάριτος εμπειρίες, Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής, Επιστολιμαία βιογραφία – Ανέκδοτες επιστολές και ποιήματα”, έκδοση Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.