~ Μετά την κοίμηση του Μεγάλου Κωνσταντίνου, το ρωμαϊκό βασίλειο μοιράστηκε στους δύο γιους του. Το ανατολικό τμήμα έλαβε ο Κωνστάντιος. Αυτός, βρισκόμενος στα μέρη της Αντιόχειας, ασθένησε σοβαρά, και δεν έβρισκε θεραπεία από κανέναν ιατρό.
Κάποια νύχτα είδε το εξής όραμα: Άγγελος Κυρίου του επιδείκνυε χορό επισκόπων, στο μέσο των οποίων στέκονταν δύο, ως αρχηγοί και προστάτες αυτών. Ο Άγγελος λοιπόν του έδειξε αυτούς τους δύο επισκόπους και του είπε ότι μόνον αυτοί οι δύο θα μπορούσαν να τον θεραπεύσουν. Όταν ξύπνησε ο Κωνστάντιος, αναρωτιόταν ποιοι θα μπορούσε να ήταν εκείνοι οι δύο επίσκοποι: ο Άγγελος δεν τους κατονόμασε, ούτε είπε κάποια λεπτομέρειας που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανεύρεσή τους.
Μη έχοντας άλλη λύση, ο βασιλιάς Κωνστάντιος κάλεσε όλους τους επισκόπους του βασιλείου του. Υπακούοντας στην βασιλική διαταγή, πήγε και ο Άγιος Σπυρίδων, συνοδευόμενος από έναν άγιον άνθρωπο και φίλο του, που ονομαζόταν Τριφύλλιος.
Αυτός δεν ήταν επίσκοπος, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένας από τους δύο επισκόπους που είχε υποδείξει ο Άγγελος: ήταν ήδη εψηφισμένος (εκλεγμένος) από την χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Πηγαίνοντας οι δυο τους στο ανάκτορο για να επισκεφθούν τον βασιλιά Κωνστάντιο, και καθώς ήταν πολύ ταπεινά ενδεδυμένοι, αντιμετώπισαν την περιφρόνηση κάποιου αυθάδη υπηρέτη, ο οποίος μάλιστα, μην γνωρίζοντας πως ο Άγιος Σπυρίδων ήταν αρχιερεύς, τον χαστούκισε.
Ο Άγιος πολύ φυσικά έκανε εκείνο που ο ίδιος ο Κύριος είχε προστάξει, γύρισε και το άλλο μάγουλα για να δεχτεί και δεύτερο ράπισμα. Αυτό συγκλόνισε τον υπηρέτη εκείνο, και όταν μάλιστα έμαθε πως ο άνθρωπος που είχε χτυπήσει ήταν επίσκοπος, έπεσε στα πόδια του Αγίου ζητώντας συγχώρηση. Όταν ο Άγιος εισήλθε με τον Τριφύλλιο στην αίθουσα όπου βρισκόταν ο Κωνστάντιος, εκείνος αναγνώρισε μεν τον Άγιο Σπυρίδωνα, ως έναν εκ των δύο επισκόπων του οράματος, αλλά όχι και τον Τριφύλλιο, και έτρεξε κατευθείαν στον Άγιο ζητώντας του πολύ ταπεινά την ευχή του προκειμένου να ιαθεί.
Μόλις ο Άγιος ακούμπησε το χέρι του στο κεφάλι του Κωνστάντιου, εκείνος αμέσως θεραπεύτηκε. Ο βασιλιάς θέλησε να ανταμείψει υλικά τον Άγιο για αυτή του την ευεργεσία, εκείνος όμως με κανέναν τρόπο δεν δεχόταν να πάρει χρήματα. Ο βασιλιάς τελικά τον ανάγκασε, μη επιτρέποντάς του να φύγει χωρίς κάποια πολύ μεγάλη αμοιβή, ο Άγιος όμως, προτού διαβεί τα όρια της περιοχής, την είχε μοιράσει σε όποιους φτωχούς συναντούσε.
Ο Κωνστάντιος το έμαθε, και νομοθέτησε εξαιτίας αυτού, πρώτος στην ιστορία, φορολογικές απαλλαγές για τους ορθοδόξους κληρικούς.