Στη χερσόνησο των Μεθάνων, στο δυτικότερο άκρο της περιοχής, κρυμμένο ανάμεσα σε απόκρημνα και απότομα βράχια, βρίσκεται ένα μικρό πανέμορφο εκκλησάκι, άγνωστο σε όσους επισκέπτονται για πρώτη φορά την όμορφη χερσόνησο της βορειοανατολικής Πελοποννήσου, λόγω της δύσκολης πρόσβασης σ’ αυτό.
Ο μύθος της «Κρασοπαναγιάς»
Το εκκλησάκι αυτό είναι γνωστό ως «Κρασοπαναγιά», καθώς σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, πριν από πολλά χρόνια, ένας ναυτικός ξεκίνησε ένα ταξίδι με προορισμό το λιμάνι του Πειραιά. Είχε φορτώσει στη βάρκα του βαρέλια με κρασί, με σκοπό να τα πουλήσει στην Αθήνα. Φτάνοντας στη χερσόνησο των Μεθάνων, τον έπιασε μεγάλη τρικυμία. Προσευχήθηκε στην Παναγία και έκανε τάμα, αν έβγαινε ζωντανός από την ξαφνική θαλασσοταραχή, θα έχτιζε ένα εκκλησάκι, στο δυτικότερο άκρο των Μεθάνων. Ο ναυτικός σώθηκε και έχτισε το εκκλησάκι. Λέγεται, μάλιστα ότι αντί να ανακατέψει το χώμα με νερό, για να χτίσει τα θεμέλια της εκκλησίας, το ανακάτεψε με κρασί. Έτσι προέκυψε το όνομα Κρασοπαναγιά. Υπάρχει, ωστόσο, και μία λιγότερο δημοφιλής εκδοχή. Ο ναυτικός ήταν έμπορος κρασιού, σώθηκε και έχτισε το εκκλησάκι με τα λίγα βαρέλια κρασιού που σώθηκαν από τη φουρτούνα. Οι κάτοικοι των Μεθάνων, πιστεύουν ακόμη και σήμερα ότι στην Παναγία άρεσε το κρασί, γι’ αυτό προστατεύει τα αμπέλια της περιοχής, από όπου βγαίνει το περίφημο μεθανίτικο κρασί.