Τι σημαίνει μετάνοια; Συνήθως θεωρείται ως θλίψη για την αμαρτία, ένα αίσθημα ενοχής, μια αίσθηση στενοχώριας και τρόμου για τις πληγές που προκαλέσαμε στους άλλους και στον εαυτό μας. Μια τέτοια άποψη όμως είναι επικίνδυνα ατελής.
Οι άνθρωποι όταν δυσκολευόμαστε στη ζωή μας ζητάμε βοήθεια από τους Αγίους και την Παναγία. Για ποιο λόγο όμως άλλοτε ανταποκρίνονται στις παρακλήσεις μας και άλλοτε όχι;
Περισσότερα από 2.000 χρόνια έχουν περάσει από τη νύχτα που εμφανίστηκε στον ουρανό το Άστρο της Βηθλεέμ, με τους επιστήμονες και τους θεολόγους να έχουν διαφορετικές εξηγήσεις για το φαινόμενο.
«Ήμουν ανθυπασπιστής στο τάγμα της Κορέας. Δεν πίστευα πουθενά, παρά μόνο στη δύναμη των βαρέων όπλων που κατεύθυνα. Επί πλέον ήμουν αδιόρθωτα βλάσφημος.
Όλες οι βλασφημίες μου συγκεντρώνονταν στην Παναγία. Όσοι με άκουγαν ανατρίχιαζαν. Οι φαντάροι μου έκαναν τον σταυρό τους, για να μην τους βρει κακό. Oι ανώτεροί μου διαρκώς με παρατηρούσαν και με τιμωρούσαν. Ώσπου μια νύχτα έζησα ένα ολοφάνερο θαύμα.
Στο νοσοκομείο φρόντισαν το Γέροντα όσο μπορούσαν καλύτερα. Ο καρκίνος, όμως, προχώρησε τόσο, πού το τέλος ήταν πολύ ορατό.
Δεν έχει σημασία το ποσό της προσφοράς, αλλά η διάθεση του ανθρώπου-Στην βυζαντινή εποχή κάποιος επίσκοπος ήθελε να φτιάξει μία εκκλησία. Πριν αρχίσει την ανοικοδόμηση, βγήκε στο κήρυγμα στον ναό την Κυριακή και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να κτίσει νέα εκκλησία. Ζήτησε την βοήθεια των πιστών και είπε ότι θα γίνεται έρανος γιa τον σκοπό αυτόν.
Ο Χριστός ανασταίνοντας το Λάζαρο, την κόρη του Ιαείρου και το γιο της χήρας της Ναΐν, έδωσε εντολή να επιστρέψει η ψυχή από τον πνευματικό κόσμο στον υλικό και συγκεκριμένα στο σώμα της.
Με το θάνατο του σώματος η ψυχή φεύγει και έχοντας αυτοσυνειδησία οδηγείται στον πνευματικό κόσμο.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι ο άνθρωπος αναζητάει την λύτρωση.
Στην πορεία του ακούει ποικίλα καλέσματα σωτηρίας.
Ενθουσιασμένος τρέχει ξωπίσω τους με προσδοκίες. Όμως οι νέες αλήθειες αποδεικνύονται ψεύτικες και η απογοήτευση γεμίζει την ψυχή του. Και η περιπλάνηση συνεχίζεται με νέες ελπίδες και νέες απογοητεύσεις.
Οταν ανάβουμε το κεράκι μας, με πολύ ευλάβεια, προσευχόμενοι μπορούμε να λέμε: "Χριστέ μου, είσαι το φως του κόσμου.
Βοήθησέ με ώστε και η ζωή μου να λιώνει από αγάπη προς τον πλησίον μου και να φωτίζει σαν το ταπεινό φως αυτού του κεριού".
