Γέροντα, τώρα υπάρχει τέτοια τηλεοπτική επικοινωνία, ώστε το ίδιο λεπτό μπορεί να δει κανείς γεγονότα που συμβαίνουν στην άλλη άκρη της γής
– Μόνον τον εαυτό τους δεν βλέπουν οι άνθρωποι, όλο τον κόσμο τον βλέπουν. Τώρα καταστρέφεται ο κόσμος από το μυαλό του. Δεν είναι ότι τους καταστρέφει ο Θεός.
Ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος ο Β΄, ενημερωθείς διεξοδικά από τον Σεβασμ. Μητροπολίτη Ζάμπιας και Μαλάουι κ.Ιωάννη, για την επιδημία χολέρας που μαστίζει τη Ζάμπια, εκφράζει την συμπαράστασή του προς αυτόν, το σύνολο των Αφρικανών αδελφών της χώρας αυτής, ως επίσης και στις Κοινότητες των Ελλήνων Ομογενών, που διαβιούν εκεί.
Ο Νικηφόρος Θεοτόκης γράφει για τον Παράδεισο: «Βλέπουν καί γνωρίζουν τούς δικαίους όχι μόνο τούς γνωστούς, ‘άλλα και τούς αγνώστους· βλέπουν δε και αύτούς πού αδικήθηκαν άπό αύτούς, άλλά από μακρυά, διότι απέχουν πολύ από τήν άπόλαυσι της αιώνιας βασιλείας και δόξας.
Οι αποτυχίες μέσα στην ζωή μας είναι δεδομένες. Σε άλλους είναι περισσότερες σε άλλους λιγότερες, σε άλλους μεγαλύτερες σε άλλους μικρότερες. Όλοι μας όμως έχουμε αποτύχει σε κάτι. Σε ένα διαγώνισμα στο σχολείο, στην δουλειά μας, σε μία σχέση μας.
Ο Άγιος Παΐσιος διηγήθηκε σε πνευματικό του τέκνο το ακόλουθο θαυμαστό γεγονός, το οποίο συνέβη στον ίδιο.
Μήπως σε… «γλωσσοτρώνε»;
Είναι μια ερώτηση που συχνά ακούγεται μέσα στην οικογένεια ακόμη και ανάμεσα σε φίλους, όταν υπάρχουν κάποιες συνεχείς ατυχίες.
Δείτε παρακάτω την καλύτερη προσευχή την οποία προτείνει κατά της γλωσσοφαγιάς, ένας μεγάλος άγιος της Ορθοδοξίας, ο Άγιος Άρσένιος:
«Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν. Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές)
Μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση από τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο μέσα από την εγκύκλιο του.
Αναλυτικά :
Ζώντας ένα προσωπικό δράμα μοναξιάς και ψυχικής αιχμαλωσίας μαθαίνοντας το μαρτύριο του Ευγένιου Ροντιόνωφ άρχισα να τον επικαλούμαι συνεχώς πρωί βράδυ να με βοηθήσει να σηκώσω τον σταυρό μου.
Ήμουν στο μοναστήρι της Παναγίας Δαμάστας έξω από την πόλη της Λαμίας και έκλαιγα με πόνο στην εικόνα της Παναγίας. Φεύγοντας παρατήρησα κάποιο νέο παιδί να κάθεται στην καρέκλα και να με κοιτάει.
Ο γιός του πρωτοπρεσβύτερου Σβιντίνσκι Νικόλαος, μόλις μπήκε στο πανεπιστήμιο,έχασε την πίστη του.Σταμάτησε να εκκλησιάζεται,να προσεύχεται. Παραμονές Χριστουγέννων του είπε η μητέρα του:
«Δεν θα πας στον πανηγυρικό εσπερινό;Αύριο είναι μεγάλη γιορτή»
Επηρεασμένος από το αθεϊστικό κλίμα,της απαντά:
«Τι να κάνω εγώ εκεί;Δεν έχω να κάνω τίποτα. Πολύς ο κόσμος,στρίμωγμα,δυσκολεύεσαι καλά-καλά να αναπνεύσεις.’Αφησέ με μητέρα»
Κάποτε ήρθε στο κελί του Αγίου Νήφωνα ένας χριστιανός να τον συμβουλευθεί. Μετά τον συνήθη χαιρετισμό, ρώτησε τον Όσιο:
-Σε παρακαλώ, πάτερ, πες μου τί ωφέλεια έχουν αυτοί που μοιράζουν την περιουσία τους στους φτωχούς;
– Δεν άκουσες τί λέει το ευαγγέλιο; του απάντησε εκείνος. Πολλά άκουσα και διάβασα, αλλά θα ήθελα ν’ ακούσω κάτι και από το στόμα σου. Τότε ο Νήφων του είπε:
