Κάποτε στην Αμερική ένας Καθηγητής Πανεπιστημίου αποφάσισε να κάνει στους φοιτητές μάθημα αθεΐας.
Ανέβηκε επάνω στην έδρα και είπε:
-Αν υπάρχει Θεός, ας με κατεβάσει κάτω από την έδρα, αυτήν την στιγμή!
Τότε σηκώνεται ένας εύσωμος φοιτητής, ανεβαίνει επάνω στην έδρα, δίνει μία σπρωξιά στον Καθηγητή και τον πετάει κάτω από την έδρα.
Ο Καθηγητής έπεσε κάτω στο πάτωμα και έσπασε τα μούτρα του.
Έκπληκτος λέει στον φοιτητή;
-Τι έχεις πάθει;
Ο Ιερέας του Θεού
Αρχάγγελε Μιχαήλ, Βοήθησέ με!
Βοήθησέ με! Βοήθησέ με! Αρχάγγελε Μιχαήλ! Έλα στη ζωή μου…
Αρχάγγελε Μιχαήλ! Απομάκρυνε τα προβλήματά μου και ελευθέρωσέ με από τις δύσκολες καταστάσεις της ζωής μου.
Απάλλαξέ με τώρα από …………………………,
Απάλλαξέ με από την έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μου και ενίσχυσε την πίστη μου στη Δύναμη του Θεού, να σώσει τη ζωή μου και να μου δώσει τη νίκη.
Αρχάγγελε Μιχαήλ, Βοήθησέ με! Βοήθησέ με! Βοήθησέ με!
Ένας ασκητής που πολεμούνταν σφοδρά από τα δαιμόνια της πορνείας και της εσωτερικής κατακρίσεως, έλεγε το "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με" χιλιάδες φορές καθημερινώς.
Παρόλο αυτά όμως, ο εχθρός διάβολος δεν υποχωρούσε ούτε πόντο!
Μια μέρα τον φώτισε το Άγιο Πνεύμα και θυμήθηκε τα λόγια ενός συνασκητού του, που του είχε πει:
Ξέρετε, το θαύμα δεν είναι διαφήμιση.
Όταν ξεκίνησα να γράψω το βιβλίο του Αγίου Θεράποντα πριν χρόνια, γιατί δεν υπήρχε βιβλίο αφιερωμένο στο Ναό, όλοι μου είπαν, ακόμη και ο εκδοτικός οίκος: βάλτε θαύματα, δεν έχετε θαύματα; βρες τε θαύματα, αυτό το βιβλίο πουλάει.Να μην πουληθεί ποτέ.
Ο κόσμος αρέσκεται στα θαύματα. Αν βγει ένα βιβλίο με θαύματα, αυτό θα αγοραστεί. Θαύματα του άλφα, θαύματα του βήτα, θαύματα του γάμα. ..
«Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο! «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!»
Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που τη λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης.
Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης.
Μην παύσεις να τη λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό.
Άγιος Παΐσιος: Και μόνον το κεφάλι σου να ακουμπήσεις σε μία εικόνα, θα βρεις παρηγοριά. Όταν ασπάζεται ο άνθρωπος με ευλάβεια τις άγιες εικόνες, ζωγραφίζονται οι Άγιοι μέσα του και τυπώνωνται στην καρδιά του, με τον ασπασμό που κάνει με την καρδιά του, ρουφάει μέσα στην καρδιά του όχι μόνον την Χάρη του Χριστού, της Παναγίας ή των Αγίων, αλλά και τον Χριστό ολόκληρο ή την Παναγία ή τον Άγιο, και τοποθετούνται πια στο Τέμπλο του Ναού του.
Ο πρώτος ναός της Αγίας Σοφίας θεμελιώθηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο το 330 μ.Χ. όταν ονόμασε τη μετέπειτα Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας. Η ανέγερση του ναού ολοκληρώθηκε από τον γιο του Κωνστάντιο και τα εγκαίνια έγιναν στις 15 Φεβρουαρίου του 360.
Τα «μυστήρια» της Αγίας Σοφίας
Πολλές φορές αναρωτήθηκα πώς θα ’θελα να ’ναι ο θάνατός μου. Ποια θα ’ναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να ’ναι τα τέλη μου «ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά» και να ’χω «καλήν ἀπολογίαν» μπροστά στο φοβερό το βήμα του Χριστού μου.
Κατέληγα ομόφωνα (εγώ κι ο εαυτός μου) πως θα 'θελα να γίνει μια Κυριακή πρωί το φευγιό μου. Μετά τη Θεία Λειτουργία. Με το Χριστό μου μέσα μου. Έτσι, ήρεμα και ειρηνικά.
