Του οσίου Παταπίου του ερημοπολίτη. Έτσι χαρακτηριστικά τιτλοφορείται ο όσιος, που έζησε απομονωμένος στην έρημο, αφήνοντας το θόρυβο και τις χαρές της κοσμικής ζωής. Γεννήθηκε στην Θήβα της Αιγύπτου από γονείς ευσεβείς χριστιανούς, κοντά στους οποίους με πολλή φροντίδα κι επιμέλεια ανατράφηκε κι έμαθε τα ιερά γράμματα.
Ένας μοναχός πεζοπορούσε στην έρημο. Στον δρόμο τον συλλαμβάνει μια συμμορία ληστών. Του ζητούν να τους δώσει όλα τα λεφτά που είχε στο πουγκί του.
– Τα λεφτά σου ή τη ζωή σου, του λένε άγρια.
– Δεν έχω ούτε μια πεντάρα επάνω μου, τους απαντά.
Η ματιά του ήταν πολύ γλυκιά και καλοσυνάτη. Τους έκανε εντύπωση, κι’ ο αρχηγός τους τον λυπήθηκε.
– Γέροντα, έφερα γλυκά να κεράσετε.
– Δες πως χαίρονται! Στην άλλη ζωή θα λέμε:
«Με τι χαζά χαιρόμασταν: Τι μας συγκινούσαν τότε!». Ενώ τώρα σκιρτάει η καρδιά γι’ αυτά.
Φάγονται πένητες και εμπλησθήσονται και αινέσουσι Κύριον οι εκζητούντες αυτόν, ζήσονται αι καρδίαι αυτών εις αιώνα αιώνος. Αμήν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Χριστέ ο Θεός, ευλόγησον την βρώσιν και την πόσιν των δούλων σου, οτι άγιος ει πάντοτε, νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Αγίου Λουκά του Ιατρού
Με είχε ρωτήσει κάποιος φίλος τις προάλλες γιατί να γίνονται και γιατί να μην γίνονται θαύματα σε όλους τους ανθρώπους από τον Χριστό, -που είναι η προσωπική Αλήθεια- από την Παναγία, τους Αγίους και άλλους μεσίτες και πρεσβευτές.
Γιατί ένας άνθρωπος να θεραπεύεται από τον καρκίνο και άλλος να ζεματίζεται και να πονάει και υποφέρει, σωματικά πάντα…; Επιθυμεί κάτι τέτοιο ο φιλάνθρωπος Θεός;
- Αν, Γέροντα, ο ακροατής ή ο αναγνώστης έχη καλή διάθεση;
Όταν διψάσεις, θα ανακαλύψεις τη γεύση του νερού, που αγνοούσες λόγω της συνήθειας. Βάλε το στόμα σου στο τρεχούμενο νερό και γεύσου τις σταγόνες που σου έκαναν τη χάρη να μείνουν για να σε δροσίσουν.
Όταν πεινάσεις, θα ανακαλύψεις τη γεύση του ψωμιού, που αγνοούσες λόγω της συνήθειας. Φάε το ψωμί σου αργά και ταπεινά. Δέξου το με ευγνωμοσύνη ως δώρο και θα σου είναι πιο γλυκό κι από το μέλι.
«Στην Παλαιστίνη υπάρχουν δύο λίμνες, η λίμνη της Γαλιλαίας και η Νεκρά Θάλασσα.
Το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι δέχονται και οι δύο τα νερά του ποταμού Ιορδάνη.
Αλλά η Γαλιλαία δέχεται τα νερά και τα αφήνει να φύγουν προς το Νότο. Η Νεκρά Θάλασσα δέχεται τα νερά του Ιορδάνη και τα κρατάει για τον εαυτό της.
Στη Γαλιλαία υπάρχει υπέροχη ζωή μέσα στην λίμνη και γύρω από αυτήν. Στη Νεκρά δεν υπάρχει ίχνος ζωής.
Κάναμε Πνευματικό μας τον υποτακτικό του, τον παπα-Φώτη, που ήταν μία αγία ψυχή και προσευχότανε πολύ για εμάς. Εκεί, πολύ σύντομα, γνώρισα ένα πνευματικοπαίδι του, τον Παναγιώτη. Επειδή όμως ήμουν επιφυλακτική και διστακτική, και μάλιστα όταν έπρεπε να αποφασίσω για τη μελλοντική πορεία της ζωής μου, αποφασίσαμε με τον Παναγιώτη να επισκεφτούμε και να συμβουλευτούμε τον Άγιο Πορφύριο.
