Την ελληνική ιδιωματική φράση "πήραν τα μυαλά του αέρα" την λέμε και στις μέρες μας. Σήμερα φυσικά αναφέρεται σε κάποιον άνθρωπο ο οποίος έχει κυριευθεί από υπέρμετρη υπερηφάνεια και εγωισμό, με αποτέλεσμα να "θολώνει" η λογική του κρίση και να παίρνει αποφάσεις οι οποίες τελικά οδηγούν στην καταστροφή του ίδιου, αλλά πολύ συχνά και του κοινωνικού του περιβάλλοντος.
Το “υγρό πυρ” ή “θαλάσσιο” ή “ελληνικό πυρ” αποτελούσε ένα από τα ισχυρότερα αλλά και πιο μυστηριώδη όπλα του Βυζαντίου. Ήταν εφεύρεση του Έλληνα μηχανικού Καλλίνικου, από την Ηλιούπολη της Συρίας. Η σύνθεση του υγρού πυρός ήταν κρατικό μυστικό και δεν ξέρουμε ακριβώς από τι και πώς φτιαχνόταν. Φαίνεται όμως πως ήταν ένα μίγμα από θειάφι, πίσσα, νίτρο, φώσφορο και άλλα εύφλεκτα υλικά.
Οι τρόποι χρήσης του υγρού πυρός, είναι οι εξής:
Με τις ονομασίες υγρόν πυρ, ή ελληνικό πυρ, ή θαλάσσιον πυρ, ή σκευαστον πυρ, ή λαμπρόν πυρ, είναι γνωστό το μείγμα εμπρηστικών υλών (σε υγρή ή στερεά μορφή) που χρησιμοποιούνταν ήδη από την Πρωτοβυζαντινή περίοδο, κυρίως για την πυρπόληση εχθρικών πλοίων, αλλά και σε περιπτώσεις πολιορκίας. Διάφορες εμπρηστικές ύλες, που χρησιμοποιούνταν για πολεμικούς σκοπούς, αναφέρονται ήδη κατά την αρχαιότητα.
