Κι εγώ στο σπίτι μας πολλά δέντρα φύτεψα, αλλά σε όσα ο Γέροντάς μου ήταν σύμφωνος, έπιασαν, εις άλλα, τα οποία δεν ήταν σύμφωνος ο Γέροντας, δεν έπιασαν.
Εφύτευσα κλήματα, ο Γέροντας δεν ήτανε σύμφωνος, ούτε ένα δεν έπιασε.
Εφύτευσα δέντρα, μηλιές και άλλα· δεν ήταν σύμφωνος ο Γέροντας· έπιασαν μεν, αλλά δεν ευδοκίμησαν.
Συγκεντρώσου για λίγο και φαντάσου τον Θεό να σου μιλά: Αγαπημένο μου Παιδί, καθώς διαβάζεις τις παρακάτω προτροπές, να ξέρεις πως θα έρθουν κάποιες αλλαγές στη ζωή σου.
Αυτές οι αλλαγές πρέπει να ολοκληρωθούν, ώστε να εκπληρώσω τις υποσχέσεις Μου στη ζωή σου, να σου δώσω ειρήνη, χαρά και ευτυχία.
Ζητώ συγγνώμη για οποιαδήποτε ενόχληση και αμηχανία, αλλά μετά από όλα αυτά που κάνω, αυτό είναι το λιγότερο που μπορώ να σου ζητήσω. Σε παρακαλώ ακολούθα τις παρακάτω δέκα οδηγίες:
«Θα’ρθεί καιρός, που θα σας πουν να βουλωθείτε με τη βούλα του Σατανά. Να μη βουλωθείτε. Αν βουλωθείτε και στου βοδιού το κέρατο να κρυφθείτε θα σας βρουν» τάδε έφη Πατροκοσμάς.
Και πότε σε βρίσκουν όπου και αν πας μα φυσικά αν διαβάζουν την σκέψη σου, και γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή τη θέση σου (με τη βοήθεια ενός υποδόριου τσιπ ας πούμε).
Ο Αββάς Κασσιανός ταξιδεύει στην έρημο της Αιγύπτου και συνομιλεί με τους πατέρες της ερήμου. Ρωτά, λοιπόν, τον Αββά Σερήνο: Γιατί οι ασεβείς στη ζωή τους είναι επιτυχημένοι; Γιατί ευτυχούν όλοι εκείνοι που παραβαίνουν συνεχώς τον νόμο Σου;
Είναι πιο αξιολύπητοι οι αμαρτωλοί που δεν αξιώνονται να υποβληθούν σε τέτοιες πρόσκαιρες δοκιμασίες.
Κάθε μέρα θεώρησέ την σαν την τελευταία της ζωή σου και πέρασέ την με εγκράτεια, με φόβο Θεού, προετοιμαζόμενος για τη φοβερή απολογία στο για όλη τη ζωή σου και όλες τις αμαρτίες σου.
Κάθε έργο σου αγίασέ το με την προσευχή, με την επίκληση του ονόματος του Θεού. Θυμήσου εκείνο που ειπώθηκε: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».
Κάνε με όργανο της ειρήνης.
Κάνε στη θέση του μίσους, να βάζω την αγάπη.
Στη θέση της ύβρης, να βάζω την συγγνώμη.
Στη θέση της πλάνης, να βάζω την πίστη.
Στη θέση της διχόνοιας, να βάζω την ένωση.
Στη θέση της απελπισίας, να βάζω την ελπίδα.
Στη θέση της λύπης, να δίνω τη χαρά.
Κύριε,
Κάνε να μη ζητώ τόσο να παρηγορηθώ, όσο να παρηγορώ.
Να μη ζητώ τόσο να αγαπούμαι, όσο να αγαπώ.
Στον Άγιο Σεραφείμ άρεσε να παρομοιάζει την ανθρώπινη ζωή με ένα κερί.
Ένα πλήθος από κεριά έκαιγαν μέσα στο κελί του μπροστά στις εικόνες. Όσο περισσότεροι έρχονταν- και οι επισκέπτες όλο και αυξάνονταν χρόνο με τον χρόνο-τόσο περισσότερα κεριά του έφερναν.
Ένα ακόμη από τα συγκλονιστικά και θαυμαστά περιστατικά που συνέβησαν στην Ορθόδοξη ιεραποστολή στο Κονγκό.
Το παρόν θαύμα μου το διηγήθηκε ο παπά Κοσμάς, που είναι ιερεύς στο χωριό Κασάζι, της επαρχίας Λουαλάμπα της Κατάγκα.
Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής ήλθε η ώρα να κάνουν την περιφορά του Επιταφίου, έξω και γύρω από την καινούργια εκκλησία τους, που είναι προς τιμήν του Αποστόλου Παύλου.
Θέλεις να δεις τον Ιησού Χριστό; «Έλα και δες», λέει ο απόστολός Του. Ο Κύριος υποσχέθηκε στους μαθητές Του ότι θα είναι μαζί τους παντοτινά «ως τη συντέλεια του κόσμου».
Και, πραγματικά, είναι μαζί τους μέσα στο άγιο Ευαγγέλιο και στα Μυστήρια της Εκκλησίας.
Τον Χριστό δεν Τον βλέπουν όσοι δεν πιστεύουν στο Ευαγγέλιο. Αυτοί δεν Τον βλέπουν, γιατί είναι τυφλωμένοι από την απιστία.
Δεν πίστευα στον Θεό.
Όταν ήρθε η ώρα για το στρατό, η μητέρα μου, που συχνά πήγαινε στην εκκλησία και προσευχόταν για μένα, μου έδωσε ένα κομμάτι χαρτί με μια προσευχή γραμμένη πάνω της και είπε: «Γιε μου ας είναι πάντα μαζί σου».
Αργότερα έμαθα ότι στο κομμάτι χαρτί υπάρχει ο 90 ψαλμός. Κατόπιν έγινα αλεξιπτωτιστής. Ο στρατός δεν επιτρέπει να έχει επιπλέον τσέπες, και έβαλα την προσευχή στην επένδυση του χιτώνα στον αριστερό ώμο.
Το πρώτο άλμα με αλεξίπτωτο.
