Στο μεγαλομάρτυρα των αθεϊστικών φυλακών της Ρουμανίας άγιο Βαλέριο Γκαφένκου (†18.2.1952) εμφανίστηκε η Παναγία, και τον στήριξε στο μαρτύριό του:
Τα Χριστούγεννα ο Βαλέριος ήταν αρκετά ζωογονημένος. Τη νύχτα εκείνη των αγγελικών ψαλμωδιών συνέθετε τα θαυμάσια κάλαντα των κρατουμένων του Τίργου Όκνα. Εκείνη τη νύχτα των Χριστουγέννων δε θα την ξεχάσω ποτέ…
Φημολογείται ότι στην Σκήτη των Ιβήρων ήταν ένας μοναχός, ονομαζόμενος Άνθιμος, τυφλός εκ γενετής. Άκουε τα θαύματα που έκανε η Παναγία η Πορταΐτισσα, σ’ όλο τον κόσμο, και Την παρακαλούσε να τον θεραπεύσει.
Ό,τι πρόκειται να ιστορήσω σ’ αυτές τις σελίδες είναι προσωπικά βιώματα που έζησα στην Αφρική διακονώντας ως απλώς υπηρέτης του Λόγου στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής στο διάστημα από τον Δεκέμβριο του 1987 μέχρι τον Νοέμβριο του 2006.
Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου
Γι’ αύτό σάς λέω, είναι πολύ ζωντανή ή Παναγία μας. Άλλη φορά, ένα βράδυ ήρθε μία κυρία καί μου είπε κάτι πού αίσθάνθηκε εδώ πέρα στήν εκκλησία, τήν ώρα τού Εσπερινού.
«Πήγα, Γερόντισσα, νά προσκυνήσω τήν Παναγία καί ήταν τό χεράκι Της πολύ ζεστό. Πάω καί βάζω τό πρόσωπό μου στο χεράκι Της καί βάζω τό πρόσωπό μου στο προσωπάκι Της καί ζεστάθηκε τό μάγουλό μου.
Δεν είναι λίγες οι φορές που περιμένουμε από ένα θαύμα να αλλάξει τη ζωή μας.
Αλλοι το ζουν, άλλοι πάλι όχι… Μία γυναίκα λοιπόν, περιγράφει το δικό της θαύμα που έκανε η Παναγία και που της έσωσε τη ζωή.
Διαβάστε το:
Η εικόνα της Παναγίας, που αγιογραφήθηκε όπως ζήτησε η ίδια από μοναχές, με περίεργη διάταξη στα δάκτυλά της και με πένθιμα ρούχα, δακρύζει μπροστά στο φακό στη γιορτή των Εισοδίων της.
Το 2002 στα Ιεροσόλυμα, προειδοποιώντας μας για 2 πράγματα.
Θυμηθείτε, οι δύσπιστοι, το λόγο του ιερού Αυγουστίνου: «Άπιστοι, δεν είσθε δύσπιστοι. Είσθε οι πλέον εύπιστοι. Δέχεσθε τα πιο απίθανα, τα πιο παράλογα, τα πιο αντιφατικά, για να αρνηθείτε το θαύμα!».
Μονή Παναγίας Ξυνιάδας Δομοκού. Αφηγείται ο Ιερομόναχος και ηγούμενος της Ι.Μ. Παναγίας Ξυνιάδος Δομοκού Αθανάσιος.
Ο μικρός Αθανάσιος, που αξιώθηκε να δει τη Θεοτόκο, υπηρετεί σήμερα τη Χάρη Της ως ηγούμενος στο Ιερό Προσκύνημα της «Παναγίας Ελεούσας» Γεννήθηκε 12 Δεκεμβρίου του 1946 στην Ξυνιάδα Δομοκού από ευσεβείς γονείς, το Νικόλαο και την Πολυξένη, οι οποίοι τον μεγάλωσαν με Χριστιανικές αρχές.
Ό,τι πρόκειται να ιστορήσω σ’ αυτές τις σελίδες είναι προσωπικά βιώματα που έζησα στην Αφρική διακονώντας ως απλώς υπηρέτης του Λόγου στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής στο διάστημα από τον Δεκέμβριο του 1987 μέχρι τον Νοέμβριο του 2006.
Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου
Γι’ αύτό σάς λέω, είναι πολύ ζωντανή ή Παναγία μας. Άλλη φορά, ένα βράδυ ήρθε μία κυρία καί μου είπε κάτι πού αίσθάνθηκε εδώ πέρα στήν εκκλησία, τήν ώρα τού Εσπερινού.
«Πήγα, Γερόντισσα, νά προσκυνήσω τήν Παναγία καί ήταν τό χεράκι Της πολύ ζεστό. Πάω καί βάζω τό πρόσωπό μου στο χεράκι Της καί βάζω τό πρόσωπό μου στο προσωπάκι Της καί ζεστάθηκε τό μάγουλό μου.
Τα παρακάτω σχετικά με την εμφάνιση της Παναγίας στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο στην Θεσσαλονίκη, όπου μεταφέρθηκε η Βασιλική Πλεξίδα, μετά την θαυμαστή της διάσωση στο δυστύχημα στον Σαραντάπορο, διηγήθηκε η ίδια κατά την ευχαριστήρια θεία Λειτουργία που τελέστηκε στις 12 Ιουλίου 2017 στην Μονή Παναγίας Ακρωτηριανής στην Σίφνο.
Διηγείται η Βασιλική (καταγραφή Ζήσης Τσιότρας):
