~ Έβαλε ο π.Πορφύριος μια κοπέλα που αγαπούσε κάποιον και δεν ήξερε αν αυτός την ήθελε, λέει:
«Πάτερ, θέλω να τον παντρευτώ. Και της είπε: «Θα κάνεις προσευχή και συ και θα κάνω και γω την τάδε ώρα. Θα κάνουμε και οι δυο προσευχή γι’αυτόν. Και άμα θέλει ο Θεός, θα τον φωτίσει». (Για να δείτε που είναι πρακτικό.Δεν είναι θεωρία).
Καταλάβατε τα αποτελέσματα της προσευχής;
Αγάπη εν προσευχή, εν Χριστώ αγάπη! Αυτή ωφελεί πραγματικά.
Όχι πολλά λόγια στα παιδιά. Τα λόγια χτυπάνε στ' αυτιά, ενώ η προσευχή πηγαίνει στην καρδιά! Πιο πολύ να κάνεις προσευχή και λίγα λόγια να τους λέεις.
Πολλή προσευχή και λίγα λόγια σε όλους!
Να προσευχόμαστε μυστικά και μετά να μιλάμε!
Πιο καλά είναι να τα λέει κανείς μυστικά στην καρδιά των άλλων μέσω της μυστικής προσευχής, παρά στ’ αυτί τους.
Ἡ προσευχὴ εἶναι πρόσφορο ζυμωμένο ἀπὸ δάκρυα καὶ καρδιά!
Γιὰ ποιό λόγο ὑπάρχει ὁ χρόνος;
Ποιό τὸ νόημα τοῦ χρόνου;
Μὰ γιὰ νὰ σαρκώσει τὴν αἰωνιότητα, διὰ τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ σὲ ἄνθρωπο.
Γιὰ νὰ ἐπιτελέσει τὴν θέωση τοῦ ἀνθρώπου, διὰ τοῦ Θεανθρώπου, καὶ διὰ μέσου τοῦ ἀνθρώπου τὴν θέωση τοῦ χρόνου καὶ τοῦ χώρου, δηλ. τοῦ κόσμου (Ρμ. 8, Ἐφ. 1 καὶ 4, Κολ. 2).
Απλά, αθόρυβα, η λατρεία της καρδίας εκφράζεται με την κίνηση του σώματος – υπόκλιση στο μεγαλείο της του Χριστού παρουσίας.
Ο λαός του Θεού ο άγιος καλεί, αιώνες τώρα, προς προσκύνηση του μόνου αληθινού Θεού. Δεν πρόκειται για κίνηση δουλείας, αλλά έκφραση πληρότητας καρδίας, ευγνώμονης, ευεργετημένων παιδιών.
Η προσευχή μας επιτρέπει να είμαστε περισσότερο «παρόντες» σε σχέση με τον Θεό, με τους άλλους και με τον ίδιο τον εαυτό μας. Μας επιτρέπει να ενωνόμαστε συνεχώς και ολοένα πιο στενά με τον Θεό.
Μας επιτρέπει επίσης να κατανοούμε καλύτερα τους άλλους και να εμβαθύνουμε τις σχέσεις μας μαζί τους. Χάρη σ’ αυτήν, επίσης, μπορούμε να περάσουμε από την επιφάνεια στα βάθη της υπάρξεως μας.
Προσεύχεσαι; Ναι.
Πού όμως; Στον εαυτό σου, ή στο Θεό;
Μη βιαστείς να πεις "στο Θεό". Διότι, δεν είναι κάτι απλό.
Προσεύχομαι θα πει, αγγίζω το Θεό. Αυτόν που είναι: η ειρήνη, η αγάπη.
Απόδειξη αληθινής προσευχής: Η καλή αλλοίωσή σου. Η ευτυχία σου. Η λάμψη του προσώπου σου. Η μακαριότητά σου.
Κάπου είχα ακούσει πως καμία προσευχή δεν πάει χαμένη… Κάθε ικεσία που βγαίνει ειλικρινά, γεμάτη δάκρυα, ποτέ δεν χάνεται…
Κατευθείαν πηγαίνει στον δικό Του θρόνο.
Εκείνος, φίλε μου, πάντα σε κοιτάζει.Όχι βλοσυρά, όχι σαν κακός εκδικητής.
Μα σαν στοργικός πατέρας,έτοιμος να σε σηκώσει αν χτυπήσεις, έτοιμος αν στενοχωρηθείς να σε παρηγορήσει…
Όμως, έχεις και μια μητέρα ακόμα. Την δική Του μητέρα που και εσένα αγαπάει όσο δεν φαντάζεσαι…
Ἐλπίζω νὰ προοδεύσετε σὲ ἀρετές. Κι αὐτὸ θὰ συμβεῖ ἂν ζήσετε μὲ προσοχὴ καὶ δὲν ἀμελεῖτε τὴν προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ. Γιατὶ εἶναι τὸ κεφάλαιο καὶ ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν ἀρετῶν.
Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ προφυλάξει τόσο τὴν ψυχὴ ἀπὸ τὴν εἴσοδο τοῦ πονηροῦ δαίμονα ὅσο ἡ νοερὰ προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἡ θερμὴ ἱκεσία.
Άγγελος: Όταν προσεύχεσαι όπως πρέπει, θα συναντήσεις τέτοια πράγματα, που να σου φαίνεται πως μ’ όλο σου το δίκαιο πρέπει να εξοργιστείς.
Δεν υπάρχει όμως δικαιολογημένος θυμός εις βάρος του διπλανού μας. Γιατί αν καλοεξετάσεις, θα βρεις πως είναι δυνατό και δίχως θυμό να τακτοποιηθεί μια χαρά το ζήτημα.
Η προσευχή, ως προς την ποιότητά της, είναι συνουσία και ένωσις του ανθρώπου με τον Θεόν.
