Κάνε με όργανο της ειρήνης.
Κάνε στη θέση του μίσους, να βάζω την αγάπη.
Στη θέση της ύβρης, να βάζω την συγγνώμη.
Στη θέση της πλάνης, να βάζω την πίστη.
Στη θέση της διχόνοιας, να βάζω την ένωση.
Στη θέση της απελπισίας, να βάζω την ελπίδα.
Στη θέση της λύπης, να δίνω τη χαρά.
Κύριε,
Κάνε να μη ζητώ τόσο να παρηγορηθώ, όσο να παρηγορώ.
Να μη ζητώ τόσο να αγαπούμαι, όσο να αγαπώ.
Συνήθως, όταν μιλάμε για προσευχή, έρχεται στο νου μας το αίτημα, δηλαδή τι να ζητήσω από το Θεό.
Η στάση αυτή δείχνει την παιδική αντίληψη της σχέσης, όπου το παιδί θεωρεί τους γονείς του ως τα μέσα που θα ικανοποιήσει τις ανάγκες του.
Ξέρουμε όμως ότι τέτοια συμπεριφορά όχι μόνο δεν αναπτύσσει τη σχέση, αλλά και τη μειώνει και σταδιακά την εξαφανίζει. Γιατί δεν είναι δυνατό η ιδιοτέλεια να καθορίζει την ανθρώπινη ή τη θεϊκή σχέση και αυτή η σχέση να αναπτύσσεται.
Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών…, η φωνή του Αφυπνιστή* αντήχησε μέσα στην παγωμένη νύχτα του χειμώνα και ταυτόχρονα ένας ρυθμικός χτύπος ακούστηκε στην πόρτα του κελλιού. Ο μοναχός ξύπνησε. Κοίταξε γύρω του. Σκοτάδι απλώθηκε σ’ όλο το κελλί του. Η αμέλεια ρίχνει τα πρώτα βέλη της, για να λαβώσει τον αγωνιστή.
– «Είναι νωρίς ακόμη», του ψιθυρίζει. «Κοιμήσου λίγο να ξεκουραστείς και αργότερα με όρεξη… θα κάνεις τα πνευματικά σου».
Αρχάγγελε Μιχαήλ, Βοήθησέ με!
Βοήθησέ με! Βοήθησέ με! Αρχάγγελε Μιχαήλ! Έλα στη ζωή μου…
Αρχάγγελε Μιχαήλ! Απομάκρυνε τα προβλήματά μου και ελευθέρωσέ με από τις δύσκολες καταστάσεις της ζωής μου.
Απάλλαξέ με τώρα από …………………………,
Απάλλαξέ με από την έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μου και ενίσχυσε την πίστη μου στη Δύναμη του Θεού, να σώσει τη ζωή μου και να μου δώσει τη νίκη.
Αρχάγγελε Μιχαήλ, Βοήθησέ με! Βοήθησέ με! Βοήθησέ με!
Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης απαντά στο ερώτημα γιατί μνημονεύουμε τα ονόματα στις προσευχές.
Μερικοί ρωτούν γιατί μνημονεύουμε τα ονόματα των κεκοιμημένων και των ζώντων στις προσευχές που κάνουμε γι’ αυτούς.
Ο Θεός σαν παντογνώστης που είναι, δεν ξέρει τα ονόματά τους και τις ανάγκες τους;
π.Λίβυος
Η Προσευχή δεν είναι συνταγή για καλιτσούνια ή μουστοκούλουρα, ώστε να πρέπει να την εκτελέσεις τέλεια και προσεκτικά για να πετύχει.
Καταρχήν δεν προσεύχομαι για να πετύχω, μα για να κοινωνήσω με τον Θεό μου, με ένα κομμάτι του εαυτού μου, που δεν έχω ενεργοποιήσει και δεν ξέρω ότι διαθέτω.
Ύπάρχουν πολλά είδη προσευχής, όπως μέ τήν γλώσσα, μέ τόν νου καί μέ τήν καρδιά.
Τον Ευστράτιο που έδειξε ανυπακοή στις προσταγές των βασιλέων και του οποίου η σιδηρά ψυχή δεν επείσθη στο πρόσταγμα των αυτοκρατόρων, και τους θεούς δεν θέλησε να προσκυνήσει, προστάζω να καταφλεχθεί στη φωτιά και έτσι να τελειώσει η ζωή του. Όταν ο άγιος πήρε την απόφαση, στάθηκε, ύψωσε το βλέμμα και τα χέρια στον ουρανό και μεγαλόφωνα είπε:
Πρώτη ευχή
Παναγία Θεοτόκε Παρθένε βασιλεύουσα, Κάλλος Ουράνιο, την πίστη ημών ευφραίνουσα, η Υψηλοτέρα των Ουρανών, το ύδωρ της ζωής, η Δυναστεία των αγαθών, Ζωοδότειρα, Ηγεμονίς, Άνθος εύοσμον, του Δημιουργού των πάντων Θεού εικόνα έμψυχη, χαράς πηγή συμβάντων, Δόξα των Αγγέλων, η αείρρυτος η υμνωδία.
Με τις προσευχές των μικρών παιδιών μπορούν να γίνουν θαύματα. Ό,τι ζητούν από τον Θεό τους το δίνει, γιατί έχουν αθωότητα και ο Θεός ακούει την καθαρή προσευχή τους.
Θυμάμαι, μια φορά που οι γονείς μας είχαν πάει στο χωράφι, με είχαν αφήσει στο σπίτι με τα δύο μικρότερα αδέλφια μου. Ξαφνικά ο ουρανός μαύρισε και άρχισε καταρρακτώδης βροχή.
– Τι θα κάνουν τώρα οι γονείς μας, είπαμε. Πώς θα έρθουν στο σπίτι;
