Με την αρμόζουσα εκκλησιαστική τάξη και μεγαλοπρέπεια εορτάζεται στην Ιερά Μονή Ταξιάρχου Μιχαήλ του Πανορμίτου το Σάββατο και την Κυριακή 11 και 12 Ιουνίου 2022, η μεγάλη εορτή της Αγίας Πεντηκοστής, η οποία αποτελεί άλλωστε για εθνικούς λόγους και την δεύτερη Πανήγυρη της Ιεράς Μονής.
Ονομάζομαι Γεώργιος Τσαγκαρινός και κατάγομαι από τη Σύμη, μα γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο. Το 1954 σε ηλικία δέκα ετών, προσβλήθηκα απο οστεομελίτιδα.
Στο δεξιό μου ώμο παρουσιάστηκε ένας μικρός όγκος σε μέγεθος φακής, ο οποίος συνεχώς μεγάλωνε. Μετά από οκτώ μήνες έφτασε στο μέγεθος ενός μανταρινιού. Το χέρι μου δεν μπορούσε να κινηθεί ούτε χιλιοστό, διότι σφάδαζα από τους πόνους.
Πολιούχος της Σύμης, προστάτης της Δωδεκανήσου και παραστάτης των ναυτικών και των σφουγγαράδων, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ο Πανορμίτης τιμάται από τους Συμιακούς, αλλά και τους Δωδεκανησίους σε όλη την οικουμένη. Η μονή του, που βρίσκεται στον κόλπο του Πανόρμου της Σύμης, από όπου έχει λάβει την προσωνύμια της, έχει καταστεί πανελλήνιο προσκύνημα. Η αγάπη του δωδεκανησιακού λαού μαρτυρείται και από το λαϊκό δίστιχο:
Επήα και στην Κρεμαστή, επήα και στην Πάτμο
Παραμονή των Ταξιαρχών… Το καράβι μπαίνει στον λιμάνι του Πανορμίτη της Σύμης γεμάτο προσκυνητές, από τη Ρόδο, την Αθήνα… από ολόκληρη την Ελλάδα και τον κόσμο! Άνθρωποι που κουβαλούν ο καθένας το δικό του σταυρό πραγματοποιούν το τάμα τους στον Αρχάγγελο Μιχαήλ και προσδοκούν τη λύτρωση από τα προβλήματά τους, την ίαση από την αρρώστια τους ή την αρρώστια των δικών τους ανθρώπων.
Αποστολή στον Πανορμίτη Σύμης: Πέπη Οικονομάκη
Ονομάζομαι Γεώργιος Τσαγκαρινός και κατάγομαι από τη Σύμη, μα γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο. Το 1954, σε ηλικία δέκα ετών, προσβλήθηκα από οστεομυελίτιδα.
Στο δεξιό μου ώμο παρουσιάστηκε ένας μικρός όγκος σε μέγεθος φακής, ο οποίος συνεχώς μεγάλωνε. Μετά από οκτώ μήνες έφτασε στο μέγεθος ενός μανταρινιού. Το χέρι μου δεν μπορούσε να κινηθεί ούτε χιλιοστό, διότι σφάδαζα από τους πόνους.
«Τον Πανορμίτη οι ντόπιοι τον λένε και κλέφτη γιατί το τάμα του θα το πάρει πάση θυσία .
Πριν πολλά χρόνια , μια φίλη μου , έκανε το γαμήλιο ταξίδι της στη Ρόδο .
Κατέβηκαν στο Μανδράκι από όπου φεύγουν τα καραβάκια για τη Σύμη , και υποσχέθηκαν με τον άντρα της να πάνε να προσκυνήσουν , αφού βρίσκονταν τόσο κοντά . Γνώριζαν εννοείται για τον Πανορμίτη .
Ονομάζομαι Γεώργιος Τσαγκαρινός και κατάγομαι από τη Σύμη, μα γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο. Το 1954, σε ηλικία δέκα ετών, προσβλήθηκα από οστεομυελίτιδα.
Στο δεξιό μου ώμο παρουσιάστηκε ένας μικρός όγκος σε μέγεθος φακής, ο οποίος συνεχώς μεγάλωνε. Μετά από οκτώ μήνες έφτασε στο μέγεθος ενός μανταρινιού. Το χέρι μου δεν μπορούσε να κινηθεί ούτε χιλιοστό, διότι σφάδαζα από τους πόνους.
Η διήγηση προέρχεται από επιστολή
Το Μεγάλο Σάββατο του 1961 ο αδερφός μου τράκαρε στον εθνικό δρόμο Άργους-Τριπόλεως, στο συνοικισμό Κολοκοτρώνη και τραυμάτισε σοβαρά ένα παλικάρι, τον Ιωάννη Φ που ζούσε εκεί.
Τον μεταφέραμε αμέσως στο Γενικό Νοσοκομείο Τριπόλεως, με σπασμένα πόδια και κάταγμα της βάσεως του κρανίου. Η κατάστασή του ήταν δραματική.
