οσιος παισιος

Ήμασταν μία παρέα, και ο Ν. Ζ. μας μιλούσε για τον Γέροντα Παΐσιο [νυν όσιο Παΐσιο].

Στο ίδιο σπίτι φιλοξενούνταν ο Γέροντας Μάρκελλος από την Ι. Μ. Καρακάλλου, βαριά ασθενής από καρκίνο, τον οποίο επισκεφτήκαμε μαζί με την αδερφή μου.

Ενόσω καθόμασταν στην αυλή και συζητούσαμε εμφανίστηκε χαμογελαστός ο Γέροντας Παΐσιος, φορώντας κουκούλι**, με σταυρωμένα χέρια και βλέμμα χαμηλωμένο.

Το θαυμαστό αυτό γεγονός διήρκεσε λίγα μόλις λεπτά.

«Ο διάβολος επιθυμεί την καταστροφή του ανθρώπου. Πάντα, όμως, ο Θεός δεν επιτρέπει να γίνει έτσι, όπως το θέλει ο διάβολος. Άλλα τι κάνει; Παραχωρεί στο διάβολο το δικαίωμα να κάνη κακό μέχρις ενός σημείου, γιατί από το κακό αυτό θα προκύψει κάτι καλό. Είπε πώς ό,τι έπαθε το Ιράκ, το ίδιο θα πάθει και η Τουρκία από μία συμμαχική δύναμη, και κυρίως από τους Αμερικανούς. Θα χάσει ακόμη και τους πατροπαράδοτους φίλους της, τους Γερμανούς»

Γέροντα, ὅταν μελαγχολῆ κανείς, τί πρέπει νὰ κάνη, γιὰ νὰ τὸ ξεπεράση;

-Χρειάζεται θεία παρηγορία.

-Καὶ πῶς θὰ τὴν πάρη;

-Νὰ γαντζωθῆ στὸν Χριστὸ καὶ ὁ Χριστὸς θὰ τοῦ τὴν δώση. Πολλὲς φορὲς μπλέκεται τὸ φιλότιμο μὲ τὸν ἐγωισμὸ. Οἱ περισσότεροι σχιζοφρενεῖς εἶναι εὐαίσθητες ψυχὲς.

Ἡ Παναγία ἔφερε στὸν κόσμο τὴν χαρὰ
– Γέροντα, μπορεῖτε νὰ μᾶς ψάλετε τὸ Μεγαλυνάριο ποὺ εἴχατε γράψει γιὰ τὴν Παναγία[1];