«Πες μου, θλίβεσαι γιατί ζεις μέσα στη φτώχεια και θορυβείσαι γι΄αυτό; Μη θορυβείσαι, καθ’ όσον αυτή η θλίψη είναι αιτία ανέσεως! «Αυτή η ασθένεια -λέγει- δεν θα οδηγήσει σε θάνατο». (Ιων. 11.4)
Πρέπει να ξέρεις παιδί μου, ότι πάνω από τους ανθρώπους που βρίσκονται στην Εκκλησία, αναρίθμητοι άγγελοι συμψάλλουν αοράτως μαζί τους.
Όταν όμως αρχίση κανείς απ τους πιστούς να αστειεύεται, να συζητή για τα βιοτικά ή να σχολιάζη τους άλλους, οι άγγελοι που τον βλέπουν αφήνουν τον ύμνο και θρηνούν πικρά για το κατάντημα του λέγοντας.
Τρία παράθυρα είναι ανοιγμένα στον ουρανό για τον πνευματικό άνθρωπο: μέσω του πρώτου ο νους βλέπει με την πίστη, μέσω του δεύτερου η καρδιά βλέπει με την ελπίδα, μέσω του τρίτου η ψυχή βλέπει με την αγάπη.
«Ευχή» για τους άλλους
– Να σας κάνω μια ερώτηση. Είπατε προ ολίγου ότι η «ευχή» πρέπει να γίνεται αφάνταστα. Και τώρα λέτε ότι πρέπει να προσευχόμαστε για τους άλλους, που έχουν τόσα προβλήματα.
Μήπως όμως αυτό αναπτύσσει την φαντασία και γίνεται αιτία να δραπετεύσει ο νους, που πρέπει να επιδιώκουμε να τον συγκεντρώνουμε στον εαυτό του και στην καρδιά;
Του αειμνήστου Δημητρίου Παναγόπουλου
Η κρίσις περί των άλλων, διά να έχη αγαθόν σκοπόν και αποτέλεσμα καλόν, δέον να γίνεται επί παρουσία του κρινόμενου.
Εν εναντία δε περιπτώσει ο σκοπός της κρίσεως, δεν είναι αγαθός και το αποτέλεσμα είναι πάντοτε επιβλαβές, και διά τον κρίνοντα και διά τον εν απουσία κατακρινόμενον.
Δεν έχει σημασία το ποσό της προσφοράς, αλλά η διάθεση του ανθρώπου-Στην βυζαντινή εποχή κάποιος επίσκοπος ήθελε να φτιάξει μία εκκλησία. Πριν αρχίσει την ανοικοδόμηση, βγήκε στο κήρυγμα στον ναό την Κυριακή και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να κτίσει νέα εκκλησία. Ζήτησε την βοήθεια των πιστών και είπε ότι θα γίνεται έρανος γιa τον σκοπό αυτόν.
Ένα από τα μεγάλα μυστήρια της Καινής Διαθήκης αλλά και της πνευματικής ζωής, είναι το μυστήριο του Σταυρού.
Ο Σταυρός του Χριστού είναι το μυστήριο της αγάπης του Χριστού... "του αγαπήσαντος με και παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού". (Γαλ. Β, 20).
Συνδέονται στενά ο Σταυρός και η αγάπη. Η αγάπη εκφράζεται ως Σταυρός και ο Σταυρός εκφράζεται ως αγάπη.
Κανείς μας δεν αγνοεί, ότι η προσευχή είναι πρωταρχική ανάγκη κάθε ψυχής, δένδρον ζωής, το οποίον τρέφει τον άνθρωπον και τον αφθαρτοποιεί, διότι τον καθιστά κοινωνόν του αϊδίου και αφθάρτου Θεού. Όπως δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς ψυχήν, έτσι και δεν νοείται τις ζωντανός εν Χριστώ άνευ προσευχής.
«Και ο Κύριος έγινε καταφύγιο για τον φτωχό, βοηθός στην κατάλληλη στιγμή των θλίψεων» (Ψαλμ. 9, 10).
Με την ανταλλαγή πληθυσμών το διάστημα 1923-1925, όπως προβλεπόταν στη Συνθήκη της Λωζάνης, πολλοί «άλλαξαν το όνομά τους και αναγκαστικά δήλωσαν μουσουλμάνοι. Έκρυψαν τα εικονίσματα και το καντήλι τους και κάποιοι τις εκκλησιές που είχαν στα σπίτια τους.
