ΗΡΑΚΛΗΣ ΦΙΛΙΟΣ: Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη πρόκληση της Ορθοδοξίας στην εποχή μας;
Π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΑΥΓΗΣ: Θα μπορούσα να πω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση της Ορθοδοξίας σήμερα είναι η αναγνώριση για το πόσο πολύ έχει να προσφέρει (ενώ ταυτόχρονα τίποτε δεν έχει να φοβηθεί) μέσω μιας αυθεντικἠς συνάντησης και ενός γνἠσιου διαλόγου με τον κόσμο.
Είναι τα εξής:
1) Πίστη χωρίς δογ΅α.
2) Χριστιανισμό έξω από την Εκκλησία.
3) Χριστιανισμό χωρίς άσκηση.
Καί τα τρία αυτά, Εκκλησία, δογ΅α και ασκητική, δηλαδή Χριστιανική άσκηση, συνιστούν για ΅ένα ενιαία ζωή.
(Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Δυο μοναχοί συνομιλούσαν για τη σωτηρία. Ο ένας έλεγε:
- Η ψυχή μου δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη σκέψη ότι κάποιος θα χαθεί αιώνια. Νομίζω πως ο Κύριος θα βρει τρόπο να τους σώσει όλους.
Ακολουθούν 45 φράσεις αποφθέγματα γνωμικά ζωής από πολλές προσωπικότητες οι οποίες κρύβουν το απόσταγμα της εμπειρίας της δικής τους ζωής. Ας επωφεληθούμε κι εμείς από τη δική τους εμπειρία και ας δημιουργήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας το δικό μας απόσταγμα από τη ζωή.
Πολλοί κοινωνούν μια φορά το χρόνο, άλλοι δύο φορές, άλλοι περισσότερες.
Ποιους απ’ αυτούς θα επιδοκιμάσουμε;
Όσους μια φορά, όσους πολλές ή όσους λίγες φορές μεταλαβαίνουν;
Ούτε τους μία ούτε τις πολλές ούτε τους λίγες, μα εκείνους που πλησιάζουν στο άγιο Ποτήριο με καρδιά αγνή, με βίο ανεπίληπτο.
Αυτοί ας κοινωνούν πάντα.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Πριν από είκοσι αιώνες ο σταυρός ήταν όργανο ατιμωτικής τιμωρίας και φρικτού θανάτου. Οι Ρωμαίοι καταδίκαζαν στην ποινή της σταυρώσεως τους πιο μεγάλους εγκληματίες.
Σήμερα ο σταυρός κυριαρχεί σ’ ολόκληρη τη ζωή των πιστών χριστιανών, σ’ ολόκληρη τη ζωή της Εκκλησίας μας, ως όργανο θυσίας, σωτηρίας, χαράς, αγιασμού και χάριτος.
Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη. Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονά κι αυτός που συμπονάει.
Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένα. Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα.
Δεν ξεχωρίζουν.
Το εγώ και εσύ αφανίζονται.
Αγαπώ θα πει ΧΑΝΟΜΑΙ.
Ν. Καζαντζάκης
Έχουμε μια προσωπική μαρτυρία, της αείμνηστης γερόντισσας Μακρίνας, μοναχής, από την Πορταριά του Βόλου, που την διηγείτο τακτικά. Την άκουσα και γω, προσωπικά, παρουσία και άλλων χριστιανών.
Είμαστε προετοιμασμένοι να βρούμε τον Θεό όπως είναι, ακόμα και αν η συνάντηση καταλήξει σε καταδίκη μας και η ανατροπή όλων των αξιών που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαμε σε υπόληψη;
Του Antony Bloom
Μήπως η απουσία του Θεού από τη ζωή μας και από τις προσευχές μας δεν οφείλεται συχνά στο γεγονός ότι εμφανιζόμαστε σαν άγνωστοι συχνά σε Αυτόν, που αν κάποτε βρισκόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του δε θα Τον προσέχαμε ή δε θα Τον αναγνωρίζαμε;
Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου,
πνεύμα αργίας, περιεργίας,
φιλαρχίας, και αργολογίας μη μοί δως.
Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,
υπομονής, και αγάπης χάρισε μοί τω σω δούλω.
Ναί Κύριε Βασιλεύ,
δώρησαι μοί του οράν τα εμά πταίσματα,
και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου
ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Ποιήμα Εφραιμ του Σύρου
