΄Hμουν άθεη. ΄Eβριζα το Θεό πολύ και φοβερά. Zούσα μέσα στη ντροπή και την πορνεία και ήμουν πνευματικά νεκρή στη γη. ΄Oμως ο ελεήμων Θεός δέν άφησε να χαθώ, αλλά με οδήγησε στη μετάνοια κατά τον εξής θαυμαστό τρόπο.
Ήταν ξυλουργός, ικανός και επιμελής. Στους ναούς και στα κελιά των αδελφών υπάρχουν μπαούλα, αναλόγια, σκαλιστά προσκυνητάρια, καθίσματα, ντουλάπες και πολλά άλλα χρηστικά έπιπλα βγαλμένα από τα χέρια του.
Έχεις κάνει ένα λάθος.Το ότι το κατάλαβες είναι πολύ καλό.Μην το παιδεύεις όμως πολύ.Μην αρχίζεις να το αναλύεις. Μην μπαίνεις στην διαδικασία συζήτησης με τον λογισμό σου.Έκανες το λάθος και το κατάλαβες. Τώρα πάνε παρακάτω.
Γιατί ποιος ανθρώπινος φόβος μπορεί να συγκριθεί με το θείο φόβο; Και ποια φθαρτή ανθρώπινη δόξα μπορεί να συγκριθεί με την μεγαλωσύνη, την ανέκφραστη δύναμη και την άφθαρτη δόξα του Θεού;
Πρέπει να ερωτά ο πνευματικός κατά την εξομολόγηση;
Ήρθαν τα χελιδόνια; Έκλεισε το κεφάλαιο του παγωμένου χειμώνα και άρχισε μια νέα ζωή. Με αναστημένες τις ελπίδες. Με ενισχυμένες τις προσδοκίες. Το αύριο θα είναι καλύτερο απ’ το χθες. Να το μήνυμα του ερχομού τους. Το δίδαγμα της παρουσίας τους. Αυτό είναι το έργο των Αγίων της Εκκλησίας μας. Μας δείχνουν ότι ήρθε η Άνοιξη. Η Πνευματική Άνοιξη.
Α´ Τυραννική κυριαρχία
Β΄ Μπροστά στή φλόγα πού τρεμοσβήνει
Ἐπάνω στό Θαβώρ οἱ τρεῖς Μαθητές, ὁ Πέτρος, ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης ζοῦν τό μεγαλειῶδες θαῦμα τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου. Τήν ἴδια ὥρα οἱ ὑπόλοιποι ἐννέα συμμαμαθητές τους στούς πρόποδες τοῦ βουνοῦ περνοῦν στιγμές κρίσιμες.
